Ένας γειτονάς κακός

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βλαδίμηρος Χαραλαμπίδης

Ας σον πόνον κι ας σα δάκρυ͜α
είμαι βουτηγμένος
Αδά απάν’ σα μαύρα ξένα,
απέσ’ σον κόσμον ξένος

Κάθε μέρα αναστενάζω
κι άλλο ’κι ησυχάζω
Σο χωρίον ντ’ εγεννέθα
τον κόσμον ’κι αλλάζω
Όλι͜α τα στράτας θυμούμαι
και τα μονοπάτι͜α
Καίγουμαι, μανίγουμαι
και ’ίνουμαι κομμάτι͜α

Σο μαύρον την ξενιτείαν
κανείς ’κι πονεί σε
Όσο χαμελά κι αν ρού͜εις,
το χ̌έρ’ κανείς ’κι δί’ σε
Ένας γειτονάς κακός
αξίζ’ όλον τον κόσμον
Τραγωδώ και λέγ’ ατο
και λέγ’ ατο με πόνον

Κάθε μέρα αναστενάζω
κι άλλο ’κι ησυχάζω
Σο χωρίον ντ’ εγεννέθα
τον κόσμον ’κι αλλάζω
Όλι͜α τα στράτας θυμούμαι
και τα μονοπάτι͜α
Καίγουμαι, μανίγουμαι
και ’ίνουμαι κομμάτι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
δί’	δίνει
εγεννέθα	γεννήθηκα
θυμούμαι	θυμάμαι
’ίνουμαι	γίνομαι
καίγουμαι	καίομαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μανίγουμαι	μαυρίζω/μουντζουρώνομαι από την καπνιά, καταστρέφομαι, κατακαίγομαι μέχρι καπνιάς
ρού͜εις	πέφτεις, ρίχνεις κτ κάτω
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τραγωδώ	τραγουδάω
χ̌έρ’	χέρι
χαμελά	χαμηλά