Προβολή Τραγουδιού
Τ’ ομμάτα̤ μ’ αν ’κ’ ελέπ’νε σε |
Στιχουργοί: Σμαρούλα Ευσταθιάδη
Συνθέτες: Θόδωρος Παυλίδης
Καλλιτέχνες: Θόδωρος Παυλίδης, Στέλιος Χαλκίδης
Τ’ ομμάτα̤ μ’ αν ’κ’ ελέπ’νε σε δα̤κρούνε τα καημένα Σην χωρισίαν ’κ’ έτανε, πουλόπο μ’, μαθεμένα Όλα̤ τα χ̌είλα̤ λέν’ γελούν, τ’ εμά μαναχόν κλαίνε Βρούλας την ψ̌η μ’ εσάρεψαν και το καρδόπο μ’ καίνε Ο ουρανόν ερώτεσεν γιατί αναστενάζω Τ’ εμόν τ’ αρνόπον ’κ’ είδα ’το και πώς να ησυχάζω; Η Πούλια κι ο Αυγερινόν φως απ’ εσέν επέραν Και τα πουλόπα τη Θεού σ’ ορμάν’ εμάς ετέρ’ναν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
βρούλας | (τη) φλόγας, (τα) φλόγες | brûler | |
δα̤κρούνε | δακρύζουν | ||
ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
εμά | δικά μου | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
επέραν | πήραν | ||
ερώτεσεν | ρώτησε | ||
εσάρεψαν | τύλιξαν, περικύκλωσαν, άρεσαν | ||
έτανε | ήταν | ||
ετέρ’ναν | κοιτούσαν | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καρδόπο | καρδούλα | ||
μαθεμένα | μαθημένα | ||
μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
ομμάτα̤ | μάτια | ||
ορμάν’ | δάσος | orman | |
πουλόπα | πουλάκια | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
χ̌είλα̤ | χείλια | ||
χωρισίαν | χωρισμός, αποχωρισμός | ||
ψ̌η | ψυχή |