Ποντιακός Στίχος

Προβολή Τραγουδιού

Κατεβάστε τους στίχους σε PDF

Αητέντς επαραπέτανεν

Τ’ αηδόνια του ΠόντουΤ’ αηδόνια του Πόντου

Στιχουργοί: Παραδοσιακό, Στέλιος Καζαντζίδης

Συνθέτες: Παραδοσιακό, Στέλιος Καζαντζίδης

Καλλιτέχνες: Στέλιος Καζαντζίδης, Χρήστος Χρυσανθόπουλος


Αητέντς επαραπέτανεν
ψηλά σα επουράνα̤
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
Είχ̌εν τσ̌αγγία κόκκινα
και το κουδούκ’ν ατ’ μαύρον
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
Εκράτ’νεν και σα κάρτζ̌ι͜α του
παλληκαρί’ βραχ̌ι͜όνας
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]

-Αητέ μ’, για δος μ’ ας σο κρατείς
για πέει με όθεν κείται
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
-Ας σο κρατώ ’κι δίγω σε,
αρ’ όθεν κείται λέγω
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]

Ακεί σο πέραν το ραχ̌ίν,
σο πέραν κιάν’ τ’ ελάτι͜α
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)/
Ούι ν’ αηλί εμέν! Ντό θα ’ίνουμαι;]
μαύρα πουλία τρώγ’ν’ ατον
και άσπρα τριγυλίσκουν
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]

Φατέστεν, πουλία, φατέστεν,
φατέστεν τον καρίπην
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
Σην θάλασσαν κολυμπετής,
σ’ ομάλι͜α πεχλιβάνος
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
Σον πόλεμον Τραντέλλενας
του Πόντου παλληκάρι!
[Όι! Ν’ αηλί εμέν! Ντό θα ’ίνουμαι;]
Γλωσσάρι
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αητέντςαητός
ακείεκεί
βραχ̌ι͜όναςβραχίονες, μπράτσα βραχίων
δίγωδίνω
δοςδώσε
εκράτ’νενκρατούσε
ελάτι͜αέλατα
επαραπέτανενπαραπετούσε, πετούσε πολλή ώρα ή πολύ ψηλά
επουράνα̤επουράνια
’ίνουμαιγίνομαι
καρίπηνξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο garip/ġarīb
κάρτζ̌ι͜ανύχια kanca<ganzo (βενετ.)<γαμψός ή ganskyos=κλαδί (πρωτοκελτικά)
κείταικείτεται, ξαπλώνει
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κιάν’και άνω, και εξής, και πέρα
κολυμπετήςκολυμβητής
κουδούκ’νράμφος
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομάλι͜α(επιρρ.) ομαλά, ευθεία, πεδιάδες, ίσια
παλληκαρί’παλληκαριού παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
πέει(προστ.) πες
πεχλιβάνοςκυρ. παλαιστής, μτφ. παλληκάρι, ανδρειωμένος pehlivan/pehlevān
ραχ̌ίνβουνό, ράχη
Τραντέλλεναςο τριάντα φορές Έλληνας
τριγυλίσκουντριγυρίζουν, περιτριγυρίζουν
τρώγ’ν’τρώνε
τσ̌αγγίαείδος μαλακού περσικού (παρθικού) υποδήματος από τη βυζαντινή περίοδο και εξής, το οποίο αναφερόταν σε υπόδημα ψηλό μέχρι τα γόνατα (μπότα) από ερυθρό δέρμα που προσαρμοζόταν στην κνήμη με κορδόνια τζάγγα/τζαγγή ή τζαγγίον/zanca~zanga
φατέστεν(προστ.) φάτε

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2024

Τραγούδια: 9046 | Albums/Singles: 1425 | Συντελεστές: 1837 | Λήμματα: 15675
Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr