Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάνα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόδωρος Βεροιώτης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Θα τραγωδώ και ούλ’ θα λέν’
«αούτος γεραλής έν’»
[Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάνα!]
[Και] Την ξενιτείαν π’ έχτιζεν
φαίνεται καν’νάν ’κ’ είχ̌εν
[Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάνα!]

[Ωχ! Και] Μανίτσα μ’, άλλο μ’ αναμέντς,
πολλά έτον ατόσον!
[Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάνα!]
[Ωχ! Και] Για τ’ εμέν άλλο μη μαειρεύ’ς,
νι͜ά το κρεβάτι μ’ στρώσον
[Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάνα!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αναμέντς	περιμένεις
αούτος	αυτός
ατόσον	τόσο
γεραλής	πληγωμένος, τραυματισμένος	yaralı
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
έτον	ήταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καν’νάν	κανέναν
μαειρεύ’ς	μαγειρεύεις
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νι͜ά	ούτε	ne
ούλ’	όλοι
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
στρώσον	(προστ.) στρώσε
τραγωδώ	τραγουδάω