Χτίσον λύραν κοκκύμελον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

expand_content

Χτίσον λύραν κοκκύμελον
τοξάρ’, βίτσα, κρανένιον
Τα τσάρι͜α από άλογον
και σπαλέρ’ φιλντισένι͜ον

Το παλληκάρ’ όντες θα χτί͜εις
κατάσ̌κισον οξέαν
Γιτούρεψον τον γάιδα̤ρον
στουλάρ’ σο ζιλ μερέαν

Δρακοδόντι͜α τ’ ωτία ’θε
κόρδας από ιντέρι͜α
Άντζ̌αχ θα παίζ’, θα κελαηδεί,
Μήτσ̌ο, σ’ εσά τα χ̌έρι͜α

Άντζ̌αχ ’γώ πα θα χ̌αίρουμαι
θ’ ανασπάλω τα πόνι͜α μ’
Μετ’ εμέν θα συντραγωδούν
και κελαηδούν τ’ αηδόνι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανασπάλω	ξεχάσω
άντζ̌αχ	μόλις που, μετά βίας, τότε μόνο	ancak
γιτούρεψον	συνταίριαξε, προσάρμοσε, ρύθμισε	uydurmak
εσά	δικά σου/σας
ζιλ	οι ψιλά κουρδισμένες χορδές της λύρας, το οξύφωνα κουρδισμένο όργανο	zil
’θε	του/της
ιντέρι͜α	έντερα
κατάσ̌κισον	(προστ.) κατάσκισε
κοκκύμελον	το δέντρο δαμασκηνιά, δαμάσκηνο
κόρδας	χορδές
μερέαν	μεριά
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όντες	όταν
οξέαν	οξιά
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πόνι͜α	πόνοι
σπαλέρ’	μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους	spalliera
στουλάρ’	στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα
τοξάρ’	δοξάρι
τσάρι͜α	τρίχες από ουρά αλόγου
χ̌αίρουμαι	χαίρομαι
χτί͜εις	χτίζεις
χτίσον	(προστ.) χτίσε, φτιάξε
ωτία	αυτιά