Εγώ είμαι ας σ’ Αλίσοφι

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Παραδοσιακό, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Εγώ είμαι ας σ’ Αλίσοφι,
[βάι!] τ’ όνομα μ’ έν’ Ηλία!
Θα τραγωδώ κι εντρέπουμαι
[βάι! και] σα ξένα τα χωρία

Σ’ Αλίσοφι σ’ έναν κορίτσ’
[βάι! και -ν-] εχάρτσα την καρδία μ’
Τα νύχτας όντες τραγωδώ
[βάι! και -ν-] ατό ακούει τη λαλία μ’

Πάντα τα νύχτας τραγωδώ
[βάι!] και σ’ εμόν το χωρίον
Ακούει τ’ αρνί μ’ και -ν- έξ’ ’κ’ εβγαίν’
[βάι!] κι εγώ τρώγω το κρύον

-Έβγα, πουλί μ’, ν’ ελέπω σε
μη χαλάντς το χατίρι μ’
-Ηλία πώς να εβγαίνω;
Εμέν ωρι͜άζ’ ο κύρη μ’!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
Αλίσοφι	Χωριό της επαρχίας Σαρίκαμις Καρς
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
έβγα	(προστ.) βγες
εβγαίν’	βγαίνει
ελέπω	βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
εντρέπουμαι	ντρέπομαι
έξ’	έξω ή ο αριθμός έξι
εχάρτσα	χάρισα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
λαλία	λαλιά, φωνή
νύχτας	(ον.πληθ.,τα) νύχτες
όντες	όταν
τραγωδώ	τραγουδάω
χαλάντς	χαλάς, καταστρέφεις
χατίρι	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir
χωρία	χωριά
ωρι͜άζ’	προσέχω/ει, φυλάω/ει, επιβλέπω/ει