Σον Αϊ-Ηλίαν αφκακέσ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Καρασαββίδης, Κώστας Θεοδοσιάδης

Σον Αϊ-Ηλίαν αφκακέσ’
θερίζ’ τ’ εμόν τ’ αρνόπον
Και ντ’ έμορφα και νόστιμα
κρατεί το δερπανόπον

Θέρ’τσον και δεματίασον,
θα ’ρχουμαι πενταδι͜άζω
Απέσ’ σ’ έναν τρανόν φουρίν
εσέν θ’ απονεγκάζω

Τ’ αρνί μ’ είπε με «κλάδεψον
κι εγώ θα ’φτάγω φύλλα»
Μίαν εντούνα τ’ αξινάρ’
και δεύτερον εφίλ’να

Η τρυγόνα μ’ εθέριζεν
σ’ ορμίν ’κειάν τα χορτάρι͜α
Εγράστανε τα τσ̌αρούχ̌ι͜α ατ’ς,
πορπατεί με τ’ ορτάρι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
απονεγκάζω	ξεκουράζω
αρνόπον	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατ’ς	αυτής, της
αφκακέσ’	κάτω πέρα
δεματίασον	(προστ.) κάνε δεμάτια
δερπανόπον	(υποκορ.) δρεπάνι
εγράστανε	φθάρηκαν, έλιωσαν	γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω)
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφα	όμορφα
εντούνα	χτυπούσα
εφίλ’να	φιλούσα
’κειάν	εκεί πάνω
κλάδεψον	(προστ.) κλάδεψε
κρατεί	κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
μίαν	μια φορά
ορμίν	ρυάκι, ρεματιά
ορτάρι͜α	μάλλινες κάλτσες	ἀορτήρ
πενταδι͜άζω	κάνω μία πεντάδα από δεμάτια/θημωνιές
πορπατεί	περπατάει
’ρχουμαι	(έρχουμαι) έρχομαι
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
φουρίν	συστάδα δέντρων ή θάμνων, λόχμη	fourré
’φτάγω	(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω