Προβολή Τραγουδιού
Αδέλφι͜α

Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης
Εμέναν ντ’ ερωτάτε με ποίον έν’ η πατρίδα μ’; Πατρίδα λέγ’νε τον κύρη μ’ κι εμέναν Λεωνίδα Μη λέτε «ρωσοπόντιον» εμέν, έν’ αδικίαν! Τραντέλλενας είμαι εγώ άμον εσάς παιδία Τραντέλλενας είμαι εγώ και ας ση Ρωμανίαν Σταυρόν ευτάω και φορώ, καν’νάν ’κι φαρμακώνω Εγώ για την πατρίδα μου βαρύν λόγον ’κι σ’κώνω Έρθα σα ρίζας μου να ζω κι εμέν γιάνι͜α τερείτε Βίον ’κι θέλω απ’ εσάς, εγάπ’ μόνον να δί’τε Αδέλφι͜α, -ν- εψαλάφεσα εγάπ’ εμέν να δί’τε Σ’ αούτ’ το χώμαν τ’ άγιον θαρρώ όλ’ εχωρούνε Έναν ταφόπον μερτικόν εγώ πα δικαιούμαι
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ||
αούτ’ | αυτός/ή/ό | ||
βίον | το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου | ||
γιάνι͜α | λοξά, στραβά | yana | |
δί’τε | δίνετε | ||
εγάπ’ | αγάπη | ||
έν’ | είναι | ||
έρθα | ήρθα | ||
ευτάω | κάνω, φτιάχνετε | εὐθειάζω | |
εχωρούνε | χωράνε | ||
εψαλάφεσα | ζήτησα, αιτήθηκα | ||
καν’νάν | κανέναν | ||
’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
λέγ’νε | λένε | ||
όλ’ | όλοι/α | ||
πα | πάλι, επίσης | ||
παιδία | παιδιά | ||
ρίζας | (γεν. ενικού) ρίζας, (ον./αιτ. πληθ.) ρίζες | ||
σ’κώνω | σηκώνω | ||
ταφόπον | τάφος (υποκορ.) | ||
τερείτε | κοιτάτε | ||
Τραντέλλενας | ο τριάντα φορές Έλληνας |