Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σοφιανίδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’·
τρώγω -ν- αΐκα χάλια!
Αρ’ έρθες ασπαρέλωτον
ερρούξες σην εγκάλια μ’

Τα χ̌ερόπα μ’ ερρίγασαν
σου παρχαρί’ την δείσαν
Αφκά σο σπαρελόπο σου
να έσαν κι εχουλείσαν

Χαμέλυνον το σ̌κέπαγμα σ’
κι άλλαξον την πορπάτι͜α σ’
Ελέπ’νε και ζελεύ’νε σε,
πουλόπο μ’, οι δι͜αβάτες

Εμορφάδας ’κι σύρκεται,
εγάπη σ’ ’κι τελείται
Άψιμον και βρούλαν πιάν’
ας σο μέρος ντο κείται

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκα	τέτοια/ες
άλλαξον	(προστ.) άλλαξε
ασπαρέλωτον	αυτό που είναι χωρίς σπαρέλι (γυναικείο στηθόδεσμο), συνεκδ. γυμνόστηθη
αφκά	κάτω
άψιμον	φωτιά
βρούλαν	φλόγα	brûler
δείσαν	ομίχλη	δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά
εγάπη	αγάπη
εγκάλια	αγκαλιά
ελέπ’νε	βλέπουνε
εμορφάδας	(ον. πληθ.) ομορφιές ή (γεν. ενικ.) ομορφιάς
έρθες	ήρθες
ερρίγασαν	κρύωσαν	ῥιγέω-ῶ
ερρούξες	έπεσες
έσαν	ήταν
ζελεύ’νε	ζηλεύουν
κείται	κείτεται, ξαπλώνει
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
όνερο	όνειρο
παρχαρί’	θερινού βοσκότοπου (παρχαριού)
πιάν’	πιάνει
πορπάτι͜α	περπατησιά
πουλόπο	πουλάκι
σπαρελόπο	μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους	spalliera
σύρκεται	τραβιέται, αντέχεται
τελείται	(αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει
χ̌ερόπα	χεράκια
χαμέλυνον	χαμήλωσε