Άμον αέρα εδέβες

Προβολή Τραγουδιού

[Εχ! -ν-] Άμον ήλιος εφώταξες
κι άμον αέρα εδέβες
Οψέ, εδέβες είδα σε
κι αδά ας σο νου μ’ ’κ’ εξέβες

[Εχ!] Όσο σουμά κι αν έρχεσαι
’λέπω σε και λιγούμαι
Τη μάνα σ’ πα θα λέγ’ ατο,
[Και] τον κύρη σ’ ’κι φογούμαι

[Εχ!] Σην πόρτα σ’ πάω κι έρχουμαι
έν’ πάντα κλειδωμένον
Έναν πρωίν θ’ ευρήκ’νε με
[Και -ν-] οξ̌ουκά αποθαμένον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αποθαμένον	πεθαμένος/ο
εδέβες	πέρασες, έφυγες, διάβηκες	διαβαίνω
έν’	είναι
εξέβες	βγήκες
έρχουμαι	έρχομαι
ευρήκ’νε	βρίσκουν
εφώταξες	φώτισες, έλαμψες
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
’λέπω	(ελέπω) βλέπω
λιγούμαι	επιθυμώ κτ σφοδρά, χάνω τις αισθήσεις μου, λιποθυμώ
οξ̌ουκά	έξω
οψέ	χθες
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
σουμά	κοντά
φογούμαι	φοβάμαι