Τέρτι͜α έχω απέσ’ σην ψ̌η μ’

Τέρτι͜α έχω απέσ’ σην ψ̌η μ’,
βάσανα [πουλί μ’] σο καρδόπο μ’ [γιαρ]
Εύκαιρον έν’ και η ζωή μ’
χωρίς εσέν, [και] πουλόπο μ’ [γιαρ]

Τ’ ομμάτι͜α τ’ς πάντα σα ψηλά,
σον ουρανόν [πουλί μ’] τερούνε [γιαρ]
Και για τ’ εμέν τον άχαρον
καμίαν [πουλί μ’] ’κι δα̤κρούνε [γιαρ]

Λύουμαι άμον τον κερίν,
για τ’ εσέν [πουλί μ’] παλαλούμαι [γιαρ]
Και για τ’ εσέν κακόν που λέει
σκοτών’ ατ’ς [πουλί μ’, γιαβρί μ’] και σκοτούμαι [γιαρ]

Μίαν τέρεν εμέν, πουλί μ’,
σύρον και -ν- έπαρ’ το ψ̌όπο μ’ [γιαρ]
Να χ̌αίρουμαι ο σεβνταλής,
εκάεν [πουλί μ’] το καρδόπο μ’ [γιαρ]