Προβολή Τραγουδιού
Επιτραπέζιο |
Στιχουργοί: Νίκος Ζουρνατζίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ιωαννίδης, Λάζος Ιωαννίδης
Φεγγάρι μ’, κι αν ελέπ’ς ατεν ση στράταν κιάν’ να κλαίει Κατήβα ντως έναν ωτίν τίνος όνομαν λέει Πάω να λέω όνεμαν, αρνί μ’, τ’ εσόν κουίζω κι όλον ο κόσμον εγροικά εσέναν πως νουνίζω Ποτάμι͜α όνταν χολι͜άσκουστουν λιθάρι͜α κουβαλείτε Τα κούμι͜α αν σύρετε σο γιάν’ τα τέρτι͜α μ’ ’κ’ επορείτε
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ατεν | αυτήν | ||
γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
εγροικά | καταλαβαίνει | ||
ελέπ’ς | βλέπεις | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κατήβα | (προστ.) κατέβα | ||
κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
κουίζω | φωνάζω, λαλώ, καλώ κπ ονομαστικά | ||
κούμι͜α | άμμος, χαλίκια | kum | |
λιθάρι͜α | λιθάρια, πέτρες | ||
νουνίζω | σκέφτομαι | ||
ντως | (προστ.) χτύπα | ||
όνεμαν | όνομα | ||
όνταν | όταν | ||
τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
τίνος | ποιού; | ||
χολι͜άσκουστουν | θυμώνετε, αγανακτείτε | ||
ωτίν | αυτί |