Τάμσαρα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Καλπατσινίδης, Στάθης Νικολαΐδης

expand_content

Ε! παιδία ντο λέτεν;
Πάμε ση χαμαιλέτεν
Κλέφτομε -ν- έναν κορίτσ’,
καν’νάν τιδέν μη λέτε

Εκατήβα σο γιαλόν
είδα έναν παλαλόν
Το κιφάλ’ν ατ’ στρογγυλόν
άμον ταϊγάνας ωβόν

Πάμε, κόρ’, σα κάστανα,
κάστανα σωρεύομε
Σεπεπί τη καστανί’
εμείς μασχαρεύομε -ν-

Το ραχ̌ίν χ̌ι͜ονίεται,
παίρ’ ο ήλιον λύεται
Εγώ τηνάν αγαπώ
ση γούλα μ’ τυλίεται

Όι! Ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί!
Σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί
Έμορφον πη θα φιλεί
τη μανίτσαν ατ’ ν’ αηλί

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
γούλα	λαιμός	gula
εκατήβα	κατέβηκα
έμορφον	όμορφο
καν’νάν	κανέναν
καστανί’	κάστανων
κατ’	γιατί/γιατί δεν
κιφάλι	κεφάλι
κιφάλ’ν	κεφάλι
κλέφτομε	κλέβουμε
λαλεί	βγάζει λαλιά, καλεί, αποκαλεί, προσκαλεί, οδηγεί
λέτεν	λέτε
λύεται	λιώνει
μασχαρεύομε	αστειευόμαστε, διακωμωδούμε	maskara/masḫara
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
παιδία	παιδιά
παίρ’	παίρνω/ει
παλαλόν	τρελό
πη	που
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
σεπεπί	εξαιτίας, λόγω, εξ αφορμής	sebep/sebeb
σωρεύομε	μαζεύουμε, συγκεντρώνουμε	σωρεύω
ταϊγάνας	φραγκόκοτα
τηνάν	αυτόν/ην που
τιδέν	τίποτα
τυλίεται	τυλίγεται
χ̌ι͜ονίεται	χιονίζεται
χαμαιλέτεν	νερόμυλο
ωβόν	αβγό