Δαβίδ - Γολιάθ | Τραγούδι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσιτιρίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Ατόσα χρόνι͜α ογρασ̌εύ’ς
απέσ’ σην πολιτείαν
Να ευρήκ’ς εσύ το δίκαιο σ’
με κόπι͜α και δουλείαν

Ο Γολιάθ και ντ’ άδικον
να έχ̌’ Δαβίδ καρδίαν!
Να σύρτς λιθάρ’ σκοτώντς ατο
και σώντς την κοινωνίαν

Τα λαμαρίνας κρούεις κι αλλά͜εις
σουφάτα και θωρέας
Ο κόσμον ’κι ισι͜άεται,
Δαβίδ, με τσ̌ακουτσ̌έας

Ο Γολιάθ και ντ’ άδικον
να έχ̌’ Δαβίδ καρδίαν!
Να σύρτς λιθάρ’ σκοτώντς ατο
και σώντς την κοινωνίαν

Γόμωσον το ποτήρ’ και ντως
και πέει και τα παιδία
Εμείς παράν ’κι θέλομεν,
μόνον καλόν καρδίαν

Ο Γολιάθ και ντ’ άδικον
να έχ̌’ Δαβίδ καρδίαν!
Να σύρτς λιθάρ’ σκοτώντς ατο
και σώντς την κοινωνίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλλά͜εις	αλλάζεις
απέσ’	μέσα
γόμωσον	(προστ.) γέμισε
δουλείαν	δουλειά
ευρήκ’ς	βρίσκεις
έχ̌’	έχει
θωρέας	(γεν.) όψης/θωριάς, (τα, ον.πληθ.) όψεις/θωριές
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κόπι͜α	κόποι
λιθάρ’	λιθάρι, πέτρα
ντως	(προστ.) χτύπα
ογρασ̌εύ’ς	(αμτβ) πασχίζεις, παλεύεις	uğraşmak
παιδία	παιδιά
παράν	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
πέει	(προστ.) πες
σκοτώντς	σκοτώνεις
σουφάτα	χαρακτήρα, συμπεριφορές	sıfat/ṣifat
σύρτς	σέρνεις, τραβάς, ρίχνεις
σώντς	σώνεις
τσ̌ακουτσ̌έας	σφυροκοπήματα	çekiç