Παίζω το χειλιαυρόπο μου

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γρηγόρης Σιδεράς, Μελίνα Παραστατίδου, Σταύρος Μιχαηλίδης

Παίζω το χ̌ειλι͜αυρόπο μου,
παίζω τον πόνο μ’ κλαίγω
Για την πατρίδα μ’ ντ’ έχασα,
Χριστέ μ’, σ’ Εσέν θα λέγω⇋

Ν’ ακούει εμέν ο ουρανόν
και οι αγγέλ’ εντάμαν
για τον Πόντον ντο αγαπώ
ατείν’ να ευτάγ’νε θάμαν⇋

Παίζω το χ̌ειλι͜αυρόπο μου
ση δαχτυλί’ μ’ την άκραν
Σκοπόν πατρίδας παίζω εγώ
τρέχ’νε τ’ εμά τα δάκρυ͜α⇋

Ας σο χ̌ειλιαύρ’ ντο παίζω εγώ
γλυκύν λαλία εβγάλλω
κι ας σα ταφία τ’ εμετέρ’
θέλ’νε ν’ ακούνε κι άλλο⇋

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγγέλ’	(ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου
άκραν	άκρη, αρχή
ατείν’	αυτοί
γλυκύν	γλυκιά/ό
εβγάλλω	βγάζω
εμά	δικά μου
εμετέρ’	δικοί μου/μας	ἡμέτερος
εντάμαν	μαζί
ευτάγ’νε	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
θάμαν	θαύμα
θέλ’νε	θέλουν
λαλία	λαλιά, φωνή
ταφία	τάφοι, το νεκροταφείο
τρέχ’νε	τρέχουν
χ̌ειλιαύρ’	φλογέρα	χείλος + αυλός
χ̌ειλι͜αυρόπο	φλογερίτσα	χείλος + αυλός