Όντες, πουλόπο μ’, πορπατείς

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Σταύρος Μιχαηλίδης, Χρήστος Ακριτίδης

Όντες, πουλόπο μ’, πορπατείς
η θάλασσα τσουρούται
Τα ποταμόπα σταματούν,
άγγελος παλαλούται

Εσύ τ’ εμόν η θάλασσα,
ο ήλιον, το τσ̌ιτσ̌έκιν,
τη πλάσης το αγγελικόν
και τη ζωής φαρμάκιν

Όντες, γιαβρόπο μ’, πορπατείς
ο ήλιον ’κι χασ̌εύει
Ο φέγγον παίρ’ τ’ αστρόπα του,
κάθεται κα’ και κλαίει

Εσύ τ’ εμόν η θάλασσα,
ο ήλιον, το τσ̌ιτσ̌έκιν,
τη πλάσης το αγγελικόν
και τη ζωής φαρμάκιν

Όντες, αρνόπο μ’, πορπατείς
τσ̌ιτσ̌έκ’ πουθέν ’κι ανθίζει
Μηδέ πουλόπον κελαηδεί
και ’κι καλοκαιρίζει

Εσύ τ’ εμόν η θάλασσα,
ο ήλιον, το τσ̌ιτσ̌έκιν,
τη πλάσης το αγγελικόν
και τη ζωής φαρμάκιν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
αστρόπα	αστεράκια
γιαβρόπο	μωράκι, μικρούλι, παιδάκι	yavru + -όπον
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
κα’	κάτω
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
όντες	όταν
παίρ’	παίρνω/ει
παλαλούται	τρελαίνεται
πορπατείς	περπατάς
ποταμόπα	ποταμάκια
πουθέν	πουθενά
πουλόπο	πουλάκι
πουλόπον	πουλάκι
τσ̌ιτσ̌έκ’	λουλούδι	çiçek
τσ̌ιτσ̌έκιν	λουλούδι	çiçek
τσουρούται	στεγνώνει, στραγγίζεται	σειρώ=εκκενώνω, αδειάζω
φέγγον	φεγγάρι
χασ̌εύει	βράζει, ζεσταίνει, ζεματάει	խաշել (khashel)=βράζω