Θεέ μ’, θα παίρω το μαχαίρ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σοφιανίδης, Σταύρος Μιχαηλίδης

Θεέ μ’, θα παίρω το μαχ̌αίρ’,
παίρ’ ατο και καρφώνω
την καρδι͜ά μ’, Θεέ μ’, ντο αγαπά
και να τελείται ο πόνον

Ας σο μαχ̌αίρ’ που θα καρφών’,
Θεέ μ’, ’κι θ’ έχω πόνον
Ας ση κοσμί’ την καλατσ̌ήν
κι άλλο πολλά ματώνω

Ατείν’ όλοι γελούνε με,
ατείν’ κατηγορούνε
Δος ατ’ς τον πόνον μίαν τέκ’,
Θεέ μ’, θα παλαλούμαι

Ας σην σεβτι͜άν ντο έχω, Θεέ μ’,
είμαι τογραεμένος
Τεά θα κλαίγ’νε ούλ’ ατείν’
που είμαι ματωμένος

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατείν’	αυτοί
ατ’ς	αυτής, της
δος	δώσε
καλατσ̌ήν	ομιλία, συνομιλία, συζήτηση	keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κι άλλο πολλά	περισσότερο, παραπάνω
κλαίγ’νε	κλαίνε
κοσμί’	κόσμου
μαχ̌αίρ’	μαχαίρι
μίαν	μια φορά
ούλ’	όλοι
παίρ’	παίρνω/ει
παίρω	παίρνω
παλαλούμαι	τρελαίνομαι
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σεβτι͜άν	έρωτα, αγάπη	sevda/sevdā
τεά	τάχα, δήθεν, υποτίθεται	deyü (οθωμ. περιόδου)
τέκ’	μόνο, ένα, μοναδικό	tek
τελείται	(αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει
τογραεμένος	κομματιασμένος	doğramak