Τρομαχτόν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Χρήστος Παναγιωτίδης

Η νύφε κι η πεθερά
ίγεψανε τσ̌ιπ καλά
’Φτάει η νύφη υπομονήν
γιατί έχ̌’ μικρόν παιδίν

Πάει η νύφη σο χορόν,
’κι νουνίζ’ για το μωρόν
Τερεί α’ η πεθερά
κι ασ’ ατέναν έν’ καλά

Το μωρόν ετράνυνεν,
η νύφε εζάντυνεν
Ταβίζ’ με την πεθεράν
κρούει και σ’κών’ τη μαχαλάν

Όντες έχ̌’ μικρόν παιδίν
ατέ πώς παρακαλεί!
Οι καημέν’ οι πεθεράδες
’τώρα έντανε νταντάδες

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
ασ’	από
ατέ	αυτή
ατέναν	αυτήν
έν’	είναι
έντανε	έγιναν
ετράνυνεν	μεγάλωσε, ανατράφηκε	τρανόω-ῶ
έχ̌’	έχει
ίγεψανε	ταιριάξανε	uymak
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρούει	χτυπάει	κρούω
μαχαλάν	γειτονιά	mahalle/maḥalle
νουνίζ’	σκέφτεται
νύφε	νύφη
όντες	όταν
σ’κών’	σηκώνω/ει
ταβίζ’	μαλώνω/ει, φιλονικώ/εί, επιπλήττω/ει	dava/daʿvā
τερεί	κοιτάει
τσ̌ιπ	εντελώς, ολότελα, ακριβώς
’φτάει	(ευτάει) κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω