Ο Βέβαιας

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Κεμανετζίδης, Χρήστος Παπαδόπουλος

[Και] Ο Βέβαιας από παιδίν
είχ̌εν έναν σοφίαν
Έξερεν ντο θα ’ίνεται
σ’ αβούτ’ την κοινωνίαν

Καλά έλεες, Βέβαια,
εχάθεν ανθρωπίαν
και κυβερνά ’το η παρά
αβούτ’ την κοινωνίαν

[Και] Ο εις τον άλλον θα τερεί
με χ̌ίλι͜α ταλαβέρι͜α
Να καντουρεύ’ και παίρ’ ατον
τον βίον ας σα χ̌έρι͜α

Καλά έλεες, Βέβαια,
εχάθεν ανθρωπίαν
και κυβερνά ’το η παρά
αβούτ’ την κοινωνίαν

[Και] Ξένος θα έν’ ο συγγενόν
μακρά ας σ’ εσόν τον πόνον
[Και] Θα λέει την καλημέραν ατ’
για το συμφέρον μόνον

[Και] Καλά έλεες, Βέβαια,
εχάθεν ανθρωπίαν
και κυβερνά ’το η παρά
αβούτ’ την κοινωνίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αβούτ’	αυτό/ή, αυτοί/ές/ά
ανθρωπίαν	ανθρωπιά
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
βίον	το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου
έλεες	έλεγες
έν’	είναι
έξερεν	ήξερε
εσόν	δικός/ή/ό σου
εχάθεν	χάθηκε
’ίνεται	γίνεται
καντουρεύ’	ξεγελάω/ει, εξαπατώ/ει, κοροϊδεύω/ει	kandırmak
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
παίρ’	παίρνω/ει
παρά	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
ταλαβέρι͜α	νταραβέρια, δοσοληψίες	dare avere (δοῦναι-λαβεῖν)
τερεί	κοιτάει
’το	αυτό, το (προσωπική αντωνυμία)