Προβολή Τραγουδιού
Αναστορώ τα παλαιά/Τη μάνας η λαλία
Ας σο Καρς κι αδά μερέανΣτιχουργοί: Χρήστος Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Γιωργούλης Παπαδόπουλος
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Παπαδόπουλος, Χρήστος Παπαδόπουλος
Αναστορώ τα παλαιά, αροθυμώ και κλαίγω Νύχταν ορωματά̤ουμαι, παρηγορίαν παίρω Ελέπω πρωτοάνοιξην να τρέχω σα λιβάδα̤ Να τραγωδώ και χ̌αίρουμαι σ’ ανθισμένα λαγκάδι͜α¹ Ελέπω τα ψηλά ραχ̌ι͜ά και τ’ έμορφα παρχάρα̤ Να πίνω τα κρύα νερά ας σ’ ούλι͜α τα πεγάδα̤ ♫ Λαλίαν έκ’σα -ν- έμορφον, οπίσ’ εφτά ραχ̌ία Έκ’σα να λέει κελαηδιστά τη μάνας η λαλία Έκ’σα να λέει τον πόνον ατ’ς για τον μονάκριβον ατ’ς Και τα ουράνια ακόμα κλαίν’ με το παράπονόν ατ’ς Η μάνα όντες χ̌αίρεται, οι ουρανοί ανοίγ’νε Κι ολόερα σ’ όλον την γην τσ̌ιτσ̌έκια σκουντουλίζ’νε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
| ανοίγ’νε | ανοίγουν | ||
| αροθυμώ | νοσταλγώ | ||
| έκ’σα | άκουσα | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
| ολόερα | ολόγυρα | ||
| όντες | όταν | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ορωματά̤ουμαι | ονειρεύομαι | ||
| ούλι͜α | όλα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
| παρχάρα̤ | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| πεγάδα̤ | βρύσες | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
| χ̌αίρουμαι | χαίρομαι |
¹ Ακούγεται, πιθανόν εκ παραδρομής, να τραγουδάει λογάδι͜α (σύνολο τιμαλφών κοσμημάτων) που δεν βγάζει νόημα