Προβολή Τραγουδιού

Η μάνα

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Παπαδόπουλος, Χρήστος Παπαδόπουλος

[Και -ν-] Η μάνα ερρούξεν σο κρεβάτ’
και παραδί͜ει τη ψ̌ην ατ’ς
[Και -ν-] Εκείνε φεύ’ ας ση ζωήν,
νουνίζ’ για το παιδίν ατ’ς

Μανίτσα μ’, ας έν’ ελαφρόν
το χώμαν ντ’ εσ̌κεπάες
[Και -ν-] Ας ση ζωής τα βάσανα
έφυες κι ενεπάες

[Και -ν-] Η μάνα τα δά̤κρυ͜α σπογγίζ’
και θέλ’ να κρύφτ’ τον πόνον
Να μη δί’ πίκρας σο παιδίν,
παρηγορίαν μόνον

[Και] Μανίτσα μ’, ας έν’ ελαφρόν
το χώμαν ντ’ εσ̌κεπάες
[Και -ν-] Ας ση ζωής τα βάσανα
έφυες κι ενεπάες

[Και -ν-] Η μάνα αποχωρίεται
και το παιδίν την μάναν
[Και] Το ψ̌όπον ατ’ς επέταξεν
με τοι αγγέλτς εντάμαν

[Και] Μανίτσα μ’, τ’ εσόν η εγάπ’
τρανόν τ’ εσόν ο κόπον
Μανάχον σον Παράδεισον
θα έν’ τ’ εσόν ο τόπον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα	Προέλευση
αγγέλτς	αγγέλους
αποχωρίεται	αποχωρίζεται
δί’	δίνει
εγάπ’	αγάπη
έν’	είναι
ενεπάες	αναπαύτηκες
εντάμαν	μαζί
επέταξεν	πέταξε
ερρούξεν	έπεσε
εσ̌κεπάες	σκεπάστηκες
εσόν	δικός/ή/ό σου
έφυες	έφυγες
κρύφτ’	κρύβω/ει
μανάχον	μοναχός (έναρθρο), μοναχό, μόνο/μοναχά (επίρρ)
νουνίζ’	σκέφτεται
παραδί͜ει	παραδίνει, καταδίδει
παρηγορίαν	παρηγοριά
πίκρας	πίκρες
σπογγίζ’	σκουπίζω/ει
τοι	τους/τις
φεύ’	φεύγει
ψ̌ην	ψυχή
ψ̌όπον	ψυχούλα