Όχι πόλεμοι

Πόλεμοι, πάντα πόλεμοι
την ζωήν θα τελέν’νε
Τα όπλα ξάι ’κι σταματούν
και οι μανάδες κλαίνε

Κόλαση έντονε η γη,
χάν’ντανε παλληκάρι͜α
Το αίμαν τρέχ̌’ άμον ποτάμ’,
ξεραίν’νταν τα χορτάρι͜α

Γεροί πάνε σον πόλεμον,
σακάτ’ οπίσ’ γυρίζ’νε
Ειρήνη όσα έστεσεν,
οι πόλεμοι κρεμίζ’νε

Κόλαση έντονε η γη,
χάν’ντανε παλληκάρι͜α
Το αίμαν τρέχ̌’ άμον ποτάμ’,
ξεραίν’νταν τα χορτάρι͜α

Ανθρώπ’ θερία έντανε,
σαχτάρ’ την γην κι ευτάνε
Για την ειρήνην όσοι λεν’
τα λόγια -ν- ατουν χάν’νε

Ο πόλεμον ηφαίστειον,
κόλαση και φωτίαν
Καταραμέν’ π’ ευτάν’ ατο,
ανθρώπ’ ’κ’ είναι καμίαν

Όχι πόλεμοι απάν’ ση γην! Όχι!
Οι πόλεμοι, σβήν’νε τη ζωήν