Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
«Ταχ» και «τουχ» σο ζιλ απάν’ κρού’ν κοπάλι͜α σην σειράν Όλ’ γαϊμπέ με την ψ̌ην κοπανίζ’νε την εγδίν «Τσίβι - τσίβι» τα πουλία κουδουκίζ’νε τα κοκκία Σην εγδίν σο χ̌ι͜ορομύλ’, [Πουλί μ’] νόστιμον σ̌ουρβάν, χασ̌ίλ’ Τα πουκάλι͜α τράντα γράδα̤, τζ̌ιτζ̌ανίζ’ κι η σουσουράδα Ση γαϊτέν ση τραγωδίαν, τραμπαλίζ’ την εμορφίαν «Τσίβι - τσίβι» τα πουλία κουδουκίζ’νε τα κοκκία Σην εγδίν σο χ̌ι͜ορομύλ’, [Πουλί μ’] νόστιμον σ̌ουρβάν, χασ̌ίλ’ Νέτσ̌η, κουτσ̌ή τίνος είσαι; Μετ’ εμέν θέλω να κείσαι Σα κιλίμι͜α τη εγδίς, κρύφκουμες αποβραδής «Τσίβι - τσίβι» τα πουλία κουδουκίζ’νε τα κοκκία Σην εγδίν σο χ̌ι͜ορομύλ’, [Πουλί μ’] νόστιμον σ̌ουρβάν, χασ̌ίλ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αποβραδής | απ’ το βράδυ, κατά το βράδυ, βραδιάτικα | ||
| γαϊμπέ | δυνατά | ||
| γαϊτέν | μελωδία, μουσική σύνθεση, μουσικός σκοπός | kayde | |
| εγδίν | γουδί, πέτρινο μεγάλο κατασκεύασμα στο αλώνι σαν γουδί όπου κοπανούσαν τα σιτηρά για να παρασκευάσουν τα κορκότα, πλιγούρια | ἰγδίον<ἴγδις | |
| εγδίς | γουδιού, πέτρινο μεγάλο κατασκεύασμα στο αλώνι σαν γουδί όπου κοπανούσαν τα σιτηρά για να παρασκευάσουν τα κορκότα, πλιγούρια | ἰγδίον<ἴγδις | |
| εμορφίαν | ομορφιά | ||
| ζιλ | οι ψιλά κουρδισμένες χορδές της λύρας, το οξύφωνα κουρδισμένο όργανο | zil | |
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| κοκκία | σιτάρια, κόκκοι σιταριού | ||
| κοπάλι͜α | κόπανοι | ||
| κοπανίζ’νε | κοπανάνε, χτυπούν πάνω σε | ||
| κουδουκίζ’νε | ραμφίζουν, τσιμπούν με το ράμφος | ||
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| κρύφκουμες | κρυβόμαστε | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νέτσ̌η | Ε! κόρη, ε! εσύ | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| πουκάλι͜α | μπουκάλια | ||
| σ̌ουρβάν | σούπα από ξεφλουδισμένο και χοντροκομμένο σιτάρι ή κριθάρι | çorba/şūrbā | |
| τζ̌ιτζ̌ανίζ’ | απομυζεί | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| τραγωδίαν | τραγούδι | ||
| τραμπαλίζ’ | ανταλλάσσω/ει | ||
| τράντα | τριάντα | ||
| χ̌ι͜ορομύλ’ | χερόμυλος | ||
| χασ̌ίλ’ | πηκτός χυλός από σιτάρι ή αραβόσιτο αλεσμένο αρτυσμένος με βούτυρο, (υφαντουργία) αμυλούχο υγρό επιχρίωσης υφασμάτων που παρασκευάζεται από αλεύρι κ άλλες ουσίες που προσθέτει ακαμψία ή βάρος στο ύφασμα | haşıl | |
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αποβραδής | απ’ το βράδυ, κατά το βράδυ, βραδιάτικα | ||
| γαϊμπέ | δυνατά | ||
| γαϊτέν | μελωδία, μουσική σύνθεση, μουσικός σκοπός | kayde | |
| εγδίν | γουδί, πέτρινο μεγάλο κατασκεύασμα στο αλώνι σαν γουδί όπου κοπανούσαν τα σιτηρά για να παρασκευάσουν τα κορκότα, πλιγούρια | ἰγδίον<ἴγδις | |
| εγδίς | γουδιού, πέτρινο μεγάλο κατασκεύασμα στο αλώνι σαν γουδί όπου κοπανούσαν τα σιτηρά για να παρασκευάσουν τα κορκότα, πλιγούρια | ἰγδίον<ἴγδις | |
| εμορφίαν | ομορφιά | ||
| ζιλ | οι ψιλά κουρδισμένες χορδές της λύρας, το οξύφωνα κουρδισμένο όργανο | zil | |
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| κοκκία | σιτάρια, κόκκοι σιταριού | ||
| κοπάλι͜α | κόπανοι | ||
| κοπανίζ’νε | κοπανάνε, χτυπούν πάνω σε | ||
| κουδουκίζ’νε | ραμφίζουν, τσιμπούν με το ράμφος | ||
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| κρύφκουμες | κρυβόμαστε | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νέτσ̌η | Ε! κόρη, ε! εσύ | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| πουκάλι͜α | μπουκάλια | ||
| σ̌ουρβάν | σούπα από ξεφλουδισμένο και χοντροκομμένο σιτάρι ή κριθάρι | çorba/şūrbā | |
| τζ̌ιτζ̌ανίζ’ | απομυζεί | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| τραγωδίαν | τραγούδι | ||
| τραμπαλίζ’ | ανταλλάσσω/ει | ||
| τράντα | τριάντα | ||
| χ̌ι͜ορομύλ’ | χερόμυλος | ||
| χασ̌ίλ’ | πηκτός χυλός από σιτάρι ή αραβόσιτο αλεσμένο αρτυσμένος με βούτυρο, (υφαντουργία) αμυλούχο υγρό επιχρίωσης υφασμάτων που παρασκευάζεται από αλεύρι κ άλλες ουσίες που προσθέτει ακαμψία ή βάρος στο ύφασμα | haşıl | |
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 