Ο πατέρα μ’ ψυχομαχεί

Προβολή Τραγουδιού

Ο πατέρα μ’, μάνα,
αχ! ψυχομαχ̌εί
Κούξον όλι͜α τα παιδία τ’
για να παίρ’νε ευχ̌ήν

Όσον πάει, μανίτσα μ’, έρ’ται,
άγγελος σουμών’
Φεύ’ ο κύρη μ’ ας σον κόσμον
με παράπονον⇋

Μάνα, κλείδωσον την πόρταν,
τα παράθυρα
Κι αν αραεύ’ τον πατέρα μ’,
πέει πως ’κ’ έν’ αδά!

Πέει πως ’κ’ έν’ αδά ο κύρη μ’
κι άλλο μ’ αναμέν’
Κι ας σ’ εμέτερον τη στράταν
άλλο μη δι͜αβαίν’⇋

Ο πατέρα μ’, μάνα,
αχ! ψυχομαχ̌εί
Πέει με, πώς να δίγ’ ατον
ολίγον ζωήν;

Όσον πάει, μανίτσα μ’, έρ’ται,
άγγελος σουμών’
Ο Θεόν ’κ’ ελέπ’ ντό νέος
έν’ ο κύρ’ τ’ εμόν;⇋

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
αναμέν’	περιμένει
αραεύ’	ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει	aramak
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
δι͜αβαίν’	(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ	διαβαίνω
δίγ’	δίνω
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
εμέτερον	δικός/ή/ό μου	ἡμέτερος
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
έρ’ται	έρχεται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κλείδωσον	(προστ.) κλείδωσε κτ με κλειδαριά, κλείσε
κούξον	(προστ.) κάλεσε, φώναξε
κύρ’	πατέρα
ολίγον	λίγο
παιδία	παιδιά
παίρ’νε	παίρνουν
πέει	(προστ.) πες
σουμών’	σιμώνει, πλησιάζει
φεύ’	φεύγει
ψυχομαχ̌εί	ψυχομαχεί, χαροπαλεύει

Προβολή Τραγουδιού

Ο πατέρα μ’ ψυχομαχ̌εί