Προβολή Τραγουδιού
Νασάν και βάι εμέν |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Λορδόπουλος, Ισαάκ Τηλικίδης
Εγώ είμαι εκείνο το πουλίν το παραπονεμένον Τα φτερά μ’ είναι πλουμιστά, η καρδι͜ά μ’ ματωμένον Εγώ είμαι εκείνο το πουλίν, πάντα χ̌ελιδονίζω και κλαδίν ’κι πεγνεύκουμαι τη φωλέα μ’ να χτίζω Καρδόπο μ’, ντό έ͜εις και πονείς; Ο Θεόν να ελιά σε! Και ας σο παρανούνιγ̆μαν βερέμ θα φέρτς και χάσαι Τα πόνια και τα βάσανα και τα λόγια τη χώρας Ατά εποίκανε με εμέν κι εγέρασα παρώρας
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ατά | αυτά | ||
βερέμ | η φυματίωση, το χτικιό | verem | |
έ͜εις | έχεις | ||
εγέρασα | γέρασα | ||
ελιά | λυπάται κπ/κτ, δείχνει ελεημοσύνη, μτφ. τσιγκουνεύεται | ἐλεέω-ἐλεῶ | |
εποίκανε | έκαναν, έφτιαξαν | ποιέω-ῶ | |
καρδόπο | καρδούλα | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
παρανούνιγ̆μαν | υπερβολική σκέψη, υπερβολικό συλλογισμό | ||
παρώρας | πρόωρα, παράκαιρα | ||
πλουμιστά | στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα | pluma | |
πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
φέρτς | φέρεις, φέρνεις | ||
φωλέα | φωλιά | ||
χ̌ελιδονίζω | κελαηδώ σαν χελιδόνι | ||
χάσαι | χάνεσαι | ||
χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |