Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Αν αποθάνω θάψτε με απέσ’ σα Λιβαδία να κλαίγ’νε με τα πρόατα και τα μικρά τ’ αρνία Έτα-έτα¹, Παναέτα, κόρ’, ποίσον φτερά και πετά Παντρεύ’ς και πας, εσύ, σην Κρώμ’ και στείλ’νε σε σα θέρ’τα Να ελέπω το Γιαλανομύτ’, τη Μετζ̌ίτ’ τα παρχάρι͜α Κι όλα τα ραχ̌ολίβαδα φορτωμένα χορτάρι͜α Έτα-έτα¹, Παναέτα, κόρ’, ποίσον φτερά και πετά Παντρεύ’ς και πας, εσύ, σην Κρώμ’ και στείλ’νε σε σα θέρ’τα Να ρούζω και να κοιμούμαι ση Κρωμί’ τα ραχ̌ία Το φέγγον να έχω σύντροφο μ’ και τ’ άστρα γειτονία Έτα-έτα¹, Παναέτα, κόρ’, ποίσον φτερά και πετά Παντρεύ’ς και πας, εσύ, σην Κρώμ’ και στείλ’νε σε σα θέρ’τα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| Γιαλανομύτ’ | (ή Γιαλονομύτ’) ράχη ανατολικά από τον Αε-Ζαχαρέαν σε υψόμετρο 2700 μέτρων | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| θέρ’τα | θερίσματα | ||
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| Κρωμί’ | Κρώμνης | ||
| Λιβαδία | (ή Αλβεάδι͜α) θεωρούνταν το καλύτερο παρχάρι όχι μόνον της Κρώμνης, αλλά και όλων των άλλων περιοχών | ||
| Μετζ̌ίτ’ | παρχάρι της Κρώμνης με το μεγαλύτερο υψόμετρο. Μέχρι του 1900 παραθέριζε σε αυτό (επαρχαρεύκουτον) η Μόχωρα. Αργότερα όμως, όταν έπαυσαν οι Μοχωραίοι να βγαίνουν στο παρχάρ’, επαρχαρεύκουσαν εκείνοι που πήγαιναν στα Λιβαδία | ||
| Παναέτα | (όνομα) Παναγιώτα | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| πρόατα | πρόβατα | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| ραχ̌ολίβαδα | ορεινά λιβάδια | ράχη + λιβάδι | |
| ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
| στείλ’νε | στέλνουν | ||
| φέγγον | φεγγάρι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| Γιαλανομύτ’ | (ή Γιαλονομύτ’) ράχη ανατολικά από τον Αε-Ζαχαρέαν σε υψόμετρο 2700 μέτρων | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| θέρ’τα | θερίσματα | ||
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| Κρωμί’ | Κρώμνης | ||
| Λιβαδία | (ή Αλβεάδι͜α) θεωρούνταν το καλύτερο παρχάρι όχι μόνον της Κρώμνης, αλλά και όλων των άλλων περιοχών | ||
| Μετζ̌ίτ’ | παρχάρι της Κρώμνης με το μεγαλύτερο υψόμετρο. Μέχρι του 1900 παραθέριζε σε αυτό (επαρχαρεύκουτον) η Μόχωρα. Αργότερα όμως, όταν έπαυσαν οι Μοχωραίοι να βγαίνουν στο παρχάρ’, επαρχαρεύκουσαν εκείνοι που πήγαιναν στα Λιβαδία | ||
| Παναέτα | (όνομα) Παναγιώτα | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| πρόατα | πρόβατα | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| ραχ̌ολίβαδα | ορεινά λιβάδια | ράχη + λιβάδι | |
| ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
| στείλ’νε | στέλνουν | ||
| φέγγον | φεγγάρι |
Επιτραπέζιος σκοπός. Οι στίχοι του αναφέρονται σε διάφορες τοποθεσίες της Κρώμνης. Χορός: Μιχάλης Καραβέλας, Ευγένιος Σαββίδης, Ευκλείδης Παυλίδης ¹ έτα-έτα: από την κατάληξη του Παναέτα για να γίνει ρίμα
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 