Αροθυμώ τ’ ομματόπα σ’

Τρανόν  πελιάν, τρανόν κακόν
τρανόν τυρα̤ννισίαν
Άμα ’κ’ ελέπω σε αφτύντς
σην ψ̌η μ’ τρανόν φωτίαν

Αροθυμώ τ’ ομματόπα σ’
ατά ζωήν ντο δίν’νε
κι εκείν’ τα λόγια τη σεβτάς
τα τερτόπα ντο βζήν’νε

Ο ουρανόν τον ήλιον έχ̌’,
τα άστρα και τον φέγγον
κι εγώ, αρνί μ’, σ’ εγκαλιόπο μ’
εσέν θέλω να θέκω

Αροθυμώ τ’ ομματόπα σ’
ατά ζωήν ντο δίν’νε
κι εκείν’ τα λόγια τη σεβτάς
τα τερτόπα ντο βζήν’νε

Αν κρούει η καρδι͜ά σ’ για τ’ εμέν
έρχουμαι, πουλί μ’, λάλ’ με
κι αν έν’ η εγάπη σ’ άψιμον
ας καίουμαι και χάμαι

Αροθυμώ τ’ ομματόπα σ’
ατά ζωήν ντο δίν’νε
κι εκείν’ τα λόγια τη σεβτάς
τα τερτόπα ντο βζήν’νε