.
.
Η λύρα μ’ κι η παρέα μ’

Χ̌ειμώναν έχω σην καρδία μ’

Χ̌ειμώναν έχω σην καρδία μ’
fullscreen
Χ̌ειμώναν έχω σην καρδία μ’,
η άνοιξη έν’ μακρά
Άλλο ’κ’ έρθαν χ̌ελιδόνα̤,
ευκαιρώθαν τα φωλέας,
εγροίκ’σαν α’ κι ατά

Λάθος εγάπεσες, καρδά̤ μ’,
εκείνεν, εσύ
Εκείνεν ντ’ εγάπανες
φαίνεται άλλο ’κι αγαπά σε,
ατώρα άλλον φιλεί

Χ̌ειμώναν έχω σην καρδία μ’,
κρυώνω και ριγώ
Και κάθαν τη Παναΐας
τα όνειρα μ’ νεβζήουν,
για τ’ εκείνεν πονώ
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
α’(ατό) αυτό, το
ατάαυτά
ατώρατώρα
εγάπανεςαγαπούσες
εγάπεσεςαγάπησες
εγροίκ’σανκατάλαβαν
εκείνενεκείνη
έν’είναι
έρθανήρθαν
ευκαιρώθανάδειασαν, μτφ. ερημώθηκαν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάθανκάθε
καρδά̤καρδιά
’κιδεν οὐκί<οὐχί
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
νεβζήουνσβήνονται
φωλέας(ονομ.πληθ.) φωλιές, (γεν. ενικού) φωλιάς
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
α’(ατό) αυτό, το
ατάαυτά
ατώρατώρα
εγάπανεςαγαπούσες
εγάπεσεςαγάπησες
εγροίκ’σανκατάλαβαν
εκείνενεκείνη
έν’είναι
έρθανήρθαν
ευκαιρώθανάδειασαν, μτφ. ερημώθηκαν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάθανκάθε
καρδά̤καρδιά
’κιδεν οὐκί<οὐχί
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
νεβζήουνσβήνονται
φωλέας(ονομ.πληθ.) φωλιές, (γεν. ενικού) φωλιάς
Χ̌ειμώναν έχω σην καρδία μ’

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost