Ζω για ν’ αγαπώ σε

Σην ζωή μ’ τον άγγελον
έστειλε με -ν- ο Θεόν
να πετώ ψηλά σον ουρανόν
Τη καρδίας ι-μ’ τ’ ημ’σόν
έστειλε με -ν- ο Θεόν
Έμαθα ντο έν’ εγάπ’ αγνόν¹

Ζω για ν’ αγαπώ σε
Ζω για να φιλώ σε
Ζω για ν’ ανασάνω για τ’ εσέν
Άκ’σον την καρδία μ’
να λέει τραγωδίαν
Λύουμαι, γιαβρόπο μ’, για τ’ εσέν

Είσ’ η θάλασσα τ’ εμόν,
είμ’ εγώ τ’ οψάρ’ τ’ εσόν
Πώς να ζει τ’ οψάρ’ χωρίς νερόν;
Τ’ έναν τέρεμαν τ’ εσόν
την καρδία μ’ παλαλών’
και την ψ̌η μ’ ελπίδας φως γομών’

Ζω για ν’ αγαπώ σε
Ζω για να φιλώ σε
Ζω για ν’ ανασάνω για τ’ εσέν
Άκ’σον την καρδία μ’
να λέει τραγωδίαν
Λύουμαι, γιαβρόπο μ’, για τ’ εσέν

Ζω για ν’ αγαπώ σε
Ζω για να φιλώ σε
Ζω για ν’ ανασάνω για τ’ εσέν
Άκ’σον την καρδία μ’
να λέει τραγωδίαν
Λύουμαι, γιαβρόπο μ’, για τ’ εσέν