| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Ση παρχάρ’ τα τσ̌ιμενόπα να έμ’νε ένα δεντρόπον [και -ν-] Όντες, αρνί μ’, εδίψανα [Ν’ αηλί εμέν! Να βάι εμέν!] εφέρ’νες με νερόπον [και -ν-] Όντες, αρνί μ’, εδίψανα [Ν’ αηλί εμέν! Ασ’χώρετον] εφέρ’νες με νερόπον Ξερόν κλαδίν ντο ’κι σουμών’ πουλίν να χτίζ’ φωλέαν [και -ν-] Ομοι͜άζ’ τ’ εμόν το καρδόπον [Ν’ αηλί εμέν! Να βάι εμέν!] χωρίς εσέν στερέα μ’ [και -ν-] Ομοι͜άζ’ τ’ εμόν το καρδόπον [Ν’ αηλί εμέν! Ασ’χώρετον] χωρίς εσέν, στερέα μ’ Κάθαν δεντρόπον σο παρχάρ’ πουλίν έν’ καθισμένον [και -ν-] Ατά πα όλια εξέρ’ν’ ατο [Ν’ αηλί εμέν! Να βάι εμέν!] η καρδι͜ά μ’ π’ έν’ καμένον [και -ν-] Ατά πα όλια εξέρ’ν’ ατο [Ν’ αηλί εμέν! Ασ’χώρετον] η καρδι͜ά μ’ π’ έν’ καμένον ♫ Πουλόπο μ’, εροθύμεσα, στείλον με το μαντίλι σ’ Να έμ’ πουλίν κι επέτανα κι έρχουμ’ σο παραθύρι σ’ Τα τσ̌αρουχ̌όπα μ’ έγρασα και -ν- αδά σα βραδάς -ι Γράψον γραμμόπον, στείλον με, ας εξέρω ντ’ ευτάς -ι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ασ’χώρετον | ασυγχώρητο | ||
| ατά | αυτά | ||
| βραδάς | βράδια | ||
| γραμμόπον | γραμματάκι | ||
| γράψον | γράψε | ||
| δεντρόπον | δεντράκι | ||
| έγρασα | έφθαρα, έλιωσα | γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εδίψανα | διψούσα | ||
| έμ’ | ήμουν | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| εξέρ’ν’ | ξέρουν, γνωρίζουν | ||
| επέτανα | πετούσα | ||
| εροθύμεσα | νοστάλγησα | ||
| έρχουμ’ | ερχόμουν | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| εφέρ’νες | έφερνες | ||
| κάθαν | κάθε | ||
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νερόπον | νεράκι | ||
| όλια | όλα | ||
| ομοι͜άζ’ | ομοιάζει, μοιάζει | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σουμών’ | σιμώνει, πλησιάζει | ||
| στείλον | (προστ.) στείλε | ||
| στερέα | στήριγμα | ||
| τσ̌αρουχ̌όπα | τσαρουχάκια | ||
| τσ̌ιμενόπα | γρασίδια, λιβάδια | çimen | |
| φωλέαν | φωλιά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ασ’χώρετον | ασυγχώρητο | ||
| ατά | αυτά | ||
| βραδάς | βράδια | ||
| γραμμόπον | γραμματάκι | ||
| γράψον | γράψε | ||
| δεντρόπον | δεντράκι | ||
| έγρασα | έφθαρα, έλιωσα | γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εδίψανα | διψούσα | ||
| έμ’ | ήμουν | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| εξέρ’ν’ | ξέρουν, γνωρίζουν | ||
| επέτανα | πετούσα | ||
| εροθύμεσα | νοστάλγησα | ||
| έρχουμ’ | ερχόμουν | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| εφέρ’νες | έφερνες | ||
| κάθαν | κάθε | ||
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νερόπον | νεράκι | ||
| όλια | όλα | ||
| ομοι͜άζ’ | ομοιάζει, μοιάζει | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σουμών’ | σιμώνει, πλησιάζει | ||
| στείλον | (προστ.) στείλε | ||
| στερέα | στήριγμα | ||
| τσ̌αρουχ̌όπα | τσαρουχάκια | ||
| τσ̌ιμενόπα | γρασίδια, λιβάδια | çimen | |
| φωλέαν | φωλιά |
