Όλια φέρω σην εγκάλια σ’

Ντο θέλ’, ψ̌όπο μ’, η καρδία σ’
επορώ και παίρω σ’ α’
Άστρον θέλτς ας σα ουράνι͜α,
πάω απόψ’ και φέρω σ’ α’

Όλια φέρω σην εγκάλια σ’,
τιδέν εγώ ’κι κρατώ
Έναν θέλω απ’ εσένα·
τα φτερά σ’ για να πετώ

Θέλτς να λάσκουμαι σα ξένα,
φόρ’, πουλί μ’, κι ας φεύομε
Κι όθεν έν’ χαράν σον κόσμον
πάμε αραεύομε

Όλια φέρω σην εγκάλια σ’,
τιδέν εγώ ’κι κρατώ
Έναν θέλω απ’ εσένα·
τα φτερά σ’ για να πετώ

Θέλτς εγάπ’ ας σην καρδίαν,
έπαρ’ ’το κι όλεν τ’ εσόν
’Κ’ έχω ομούτ’ γι’ άλλον κορτσόπον,
εγώ εσέν αγαπώ!

Όλια φέρω σην εγκάλια σ’,
τιδέν εγώ ’κι κρατώ
Έναν θέλω απ’ εσένα·
τα φτερά σ’ για να πετώ