| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
ΚΑΡΙΩΝΑΣ Όπως ο Κύκλωπας ερά̤ζ’ αιΐδα̤ σα παρχάρα̤ Εγώ πα εσάς όπως εμά̤ζ’ θα φάζω σας χορτάρα̤ Χάιτε, μικρίκα, αϊτέστε κι άμον αρνία χορέψτε Με τα λιλία αφκακιάν’ σ̌κυλάζετε νερα̤σίαν ΧΟΡΟΣ Ισ̌τέ σίτα̤ν βελάζομε θα ευρήκομε σε σο παρχάρ’ με τα κιντέας σο ταγάρ’ οκνέα και πεινασμένον Κι ούσταν ο ήλι͜ον βασιλεύ’ κι απλούσαι σα δεμάτα̤ φοσίζομε σε όπως ιεύ’ έναν γαζούχ’ σ’ ομμάτα̤ ΚΑΡΙΩΝΑΣ Άμον την Κίρκην την περήν ντ’ ευτάει τα μαγγανείας Ούλτς μουχτερά θα ευτάγω σας, τα κόπρα̤ σουν θα φάζω σας ΧΟΡΟΣ Ο Οδυσσέας ντ’ εποίκε σε ενέσπαλες α’ κιέλα κι αν ’κι γουεύ’ς τα κάκαλα σ’ χ̌έσον τ’ αντζία σ’ κι έλα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αιΐδα̤ | γίδια | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| απλούσαι | απλώνεσαι, ξαπλώνεις | ||
| γαζούχ’ | πάσσαλος | kazık | |
| γουεύ’ς | λυπάσαι, φείδεσαι, τσιγκουνεύεσαι, θυσιάζεις | kıymak | |
| εμά̤ζ’ | ομοιάζει, μοιάζει | ||
| ενέσπαλες | ξέχασες | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ερά̤ζ’ | προσέχει, επιβλέπει, φυλάει | ||
| ευρήκομε | βρίσκουμε | ||
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ιεύ’ | ταιριάζει | uymak | |
| ισ̌τέ | ορίστε, που λες, να που | işte | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιέλα | κιόλας | ||
| κιντέας | τσουκνίδες | ||
| μικρίκα | μικρούλικα, νεαρά | ||
| μουχτερά | αγριόχοιροι, γουρούνια | μοχθηρός<μοχθέω | |
| νερα̤σίαν | αηδία | ||
| οκνέα | οκνηρό, τεμπέλη | ὀκνηρός < ὄκνος | |
| ομμάτα̤ | μάτια | ||
| ούλτς | όλους | ||
| ούσταν | έως ότου | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχάρα̤ | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| περήν | ξωτικό | peri/perī | |
| σίτα̤ν | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| σ̌κυλάζετε | βρωμάτε (όπως το πτώμα νεκρού σκύλου) | ||
| σουν | σας | ||
| φάζω | ταΐζω | ||
| φοσίζομε | χώνουμε βαθιά στη γη, σκεπάζουμε με χώμα | ||
| χ̌έσον | (προστ,) χέσε | ||
| χάιτε | άντε | haydi<hay de (οθωμ.) | |
| χορτάρα̤ | χορτάρια |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αιΐδα̤ | γίδια | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| απλούσαι | απλώνεσαι, ξαπλώνεις | ||
| γαζούχ’ | πάσσαλος | kazık | |
| γουεύ’ς | λυπάσαι, φείδεσαι, τσιγκουνεύεσαι, θυσιάζεις | kıymak | |
| εμά̤ζ’ | ομοιάζει, μοιάζει | ||
| ενέσπαλες | ξέχασες | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ερά̤ζ’ | προσέχει, επιβλέπει, φυλάει | ||
| ευρήκομε | βρίσκουμε | ||
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ιεύ’ | ταιριάζει | uymak | |
| ισ̌τέ | ορίστε, που λες, να που | işte | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιέλα | κιόλας | ||
| κιντέας | τσουκνίδες | ||
| μικρίκα | μικρούλικα, νεαρά | ||
| μουχτερά | αγριόχοιροι, γουρούνια | μοχθηρός<μοχθέω | |
| νερα̤σίαν | αηδία | ||
| οκνέα | οκνηρό, τεμπέλη | ὀκνηρός < ὄκνος | |
| ομμάτα̤ | μάτια | ||
| ούλτς | όλους | ||
| ούσταν | έως ότου | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχάρα̤ | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| περήν | ξωτικό | peri/perī | |
| σίτα̤ν | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| σ̌κυλάζετε | βρωμάτε (όπως το πτώμα νεκρού σκύλου) | ||
| σουν | σας | ||
| φάζω | ταΐζω | ||
| φοσίζομε | χώνουμε βαθιά στη γη, σκεπάζουμε με χώμα | ||
| χ̌έσον | (προστ,) χέσε | ||
| χάιτε | άντε | haydi<hay de (οθωμ.) | |
| χορτάρα̤ | χορτάρια |
Το τραγούδι βασίζεται ελεύθερα στη στιχομυθία του Καρίωνα με τον Χορό στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη. Σε αυτό το σημείο ο δούλος του Χρεμύλου αφηγείται με κωμικό τρόπο στον Χορό την κατάσταση του Πλούτου, την τυφλότητά του και το σχέδιο του αφεντικού του να τον θεραπεύσει, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την κεντρική ιδέα του έργου: την αποκατάσταση της δικαιοσύνης μέσω της σωστής κατανομής του πλούτου. ΚΑΡΙΩΝ Να έτσι μου έρχεται να φωνάξω, τον Κύκλωπα να μιμηθώ, και να σας κουβαλήσω σαν κοπάδι, χοροπηδώντας. Μα ελάτε μικρά μου, φωνάζετε συχνά, βελάζετε σκοπούς σαν πρόβατα και σαν τράγοι βρωμισμένοι, κι ακολουθάτε πρόθυμα. Γιατί θα φάτε όλοι καλά. ΧΟΡΟΣ Κι εμείς εδώ θα πάρουμε από πίσω, φωνάζοντας, τον Κύκλωπα, βελάζοντας, κι όταν σε βρούμε σένα τον λιγδιάρη με σακούλι γεμάτο δροσερά αγριολάχανα και τύφλα στο μεθύσι να πέφτεις να κοιμηθείς, εμείς παίρνοντας ένα μεγάλο αναμμένο μυτερό παλούκι θα σου βγάλουμε το μάτι. ΚΑΡΙΩΝ Κι εγώ την Κίρκη που φτιάχνει τα μάγια και τους συντρόφους του Φιλωνίδη κάποτε στην Κόρινθο τους έκανε να πιστέψουν πως τάχα είναι γουρούνια, για να φάνε ζυμωμένη ακαθαρσία, και τους τη ζύμωνε η ίδια, αυτήν θα μιμηθώ σ’ όλα της τα καμώματα. Και σεις γρυλίζοντας από ευχαρίστηση ακολουθάτε τη μητέρα, σαν γουρουνάκια ΧΟΡΟΣ Λοιπόν, εσένα την Κίρκη που φτιάχνεις τα μάγια και τις μαγγανείες και μαγαρίζεις τους συντρόφους θα σε πιάσουμε με ευχαρίστηση και κάνοντας το γιο του Λαέρτη θα σε κρεμάσουμε και θα σου αλείψουμε με ακαθαρσίες τη μύτη σαν του τράγου. Και συ σαν τον Αρίστυλλο με μισανοιγμένο στόμα θα λες: Ακολουθάτε τη μητέρα, σαν γουρουνάκια.
