| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Ομμάτι͜α κι ομματόφρυδα τα κόλφι͜α σ’ τα ρακάνια Τα δάκρυ͜α ντ’ έκχ̌’σα για τ’ εσέν Κερασινού ποράνια Σκοτία πίσσα έτονε τα στράτας νερά χ̌ι͜όνι͜α Ο νους ι-μ’ επέμ’νεν σ’ εσέν κι επάτ’να απέσ’ σα κιόλια Η τάβλα ΧΧΧΧ τα περπεντούλια χώρας Νασάν εκείνον που κείται, αρνί μ’, σ’ εσά τ’ εβόρας Μ’ έναν βούραν ροδόφυλλα, μ’ έναν βούραν χορτάρι͜α το σεβταλούκ’ εποίκε σε θα ψοφί͜εις τα μουσκάρι͜α Εγώ -ν- ας ση Γαλίαναν, εγώ -ν- ας σα Λιβάδι͜α Κρύον νερόν ξάι ’κ’ έπϊα σου Μεχμέτ’ τα πεγ̆άδι͜α Ανάθεμα τα τσ̌άπουλας ντο είν’ καλιβωμένα Θα έρχουμαι και ’κ’ επορώ, κρούγ’νε τ’ αφορισμένα!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| βούραν | χούφτα | vola=η παλάμη του χεριού ή το πέλμα του ποδιού | |
| εβόρας | σκιές, δροσερά μέρη | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έκχ̌’σα | εξέχυσα, έχυσα, εξέβαλα | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| επάτ’να | πατούσα | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| έπϊα | ήπια | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλιβωμένα | πεταλωμένα | caliga, η «αρβύλα» των Ρωμαίων Λεγεωναρίων μέχρι τον 2° μ.Χ. αι. | |
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| Κερασινού | Ιουνίου | ||
| κόλφι͜α | η αγκαλιά, ο κόλπος, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, το στήθος της γυναίκας | ||
| κρούγ’νε | χτυπούνε | κρούω | |
| μουσκάρι͜α | μοσχάρια | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πεγ̆άδι͜α | βρύσες | ||
| περπεντούλια | ορμαθός αργυρών και χρυσών κοσμημάτων ή μαργαριταριών που κοσμούν την κεφαλή γυναίκας (κατά τη βυζαντινή περίοδο συνήθως τα κοσμήματα αυτά κρέμονταν από το πλάι στέμματος κεφαλής) | perpendula/pendulo | |
| ποράνια | μπόρες, καταιγίδες | boran<βενετ. bora<λατ. Boreas <Βορέας (αντιδάνειο) | |
| ρακάνια | γήλοφοι | ||
| σεβταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| σκοτία | σκοτάδι | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| τσ̌άπουλας | ανδρικά υποδήματα | çapul | |
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| βούραν | χούφτα | vola=η παλάμη του χεριού ή το πέλμα του ποδιού | |
| εβόρας | σκιές, δροσερά μέρη | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έκχ̌’σα | εξέχυσα, έχυσα, εξέβαλα | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| επάτ’να | πατούσα | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| έπϊα | ήπια | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλιβωμένα | πεταλωμένα | caliga, η «αρβύλα» των Ρωμαίων Λεγεωναρίων μέχρι τον 2° μ.Χ. αι. | |
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| Κερασινού | Ιουνίου | ||
| κόλφι͜α | η αγκαλιά, ο κόλπος, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, το στήθος της γυναίκας | ||
| κρούγ’νε | χτυπούνε | κρούω | |
| μουσκάρι͜α | μοσχάρια | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πεγ̆άδι͜α | βρύσες | ||
| περπεντούλια | ορμαθός αργυρών και χρυσών κοσμημάτων ή μαργαριταριών που κοσμούν την κεφαλή γυναίκας (κατά τη βυζαντινή περίοδο συνήθως τα κοσμήματα αυτά κρέμονταν από το πλάι στέμματος κεφαλής) | perpendula/pendulo | |
| ποράνια | μπόρες, καταιγίδες | boran<βενετ. bora<λατ. Boreas <Βορέας (αντιδάνειο) | |
| ρακάνια | γήλοφοι | ||
| σεβταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| σκοτία | σκοτάδι | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| τσ̌άπουλας | ανδρικά υποδήματα | çapul | |
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |
