| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Αρ’ έρθα ση Γαλίανα, λάσκουμαι σα Λιβάδι͜α Αρτούκ θα πίνω και νερό σου Μεχμέτ τα πεγ̆άδι͜α Αηλί εσάς, νε Λιβαδέτ’, που είστε σα ταφία Ας σο είκοσι δύο κιάν’ κανείς ’κι αφτύν’ κερία Έναν κερίν θ’ αφτύνω ’γω σα Λιβαδέτ’κα ψ̌ήα Θα λέω και σ’ ανθρώπ’ς εσουν πως εύρα τα ταφία Σα Λιβαδέτ’κα τ’ οσπίτι͜α καντήλαν ’κι πϊάνει Οι Τούρκ’ σταυρόν ’κ’ εφέκανε σα ταφία -ν- απάν’ -ι Τσεπόγλη, έρθαν σο ταφί σ’ του παιδί’ σ’ τα κλωνάρι͜α Εσύ πουθέν ’κι φαίνεσαι ’καπατεύτες χορτάρι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ανθρώπ’ς | ανθρώπους | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρτούκ | πλέον, τώρα πια, υπόλειμμα/περίσσευμα | artık | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| αφτύν’ | ανάβω/ει | ||
| αφτύνω | ανάβω | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| έρθαν | ήρθαν | ||
| εσουν | σας | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| εφέκανε | άφησαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’καπατεύτες | (εκαπατεύτες) σκεπάστηκες, καλύφθηκες, κλείστηκες σε κτ | kapatmak | |
| κερία | κεριά | κηρός | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes | |
| παιδί’ | παιδιού | ||
| πεγ̆άδι͜α | βρύσες | ||
| πϊάνει | πιάνει, καταλαμβάνει | ||
| πουθέν | πουθενά | ||
| ταφί | τάφο | ||
| ταφία | τάφοι, το νεκροταφείο | ||
| Τούρκ’ | Τούρκοι | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ανθρώπ’ς | ανθρώπους | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρτούκ | πλέον, τώρα πια, υπόλειμμα/περίσσευμα | artık | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| αφτύν’ | ανάβω/ει | ||
| αφτύνω | ανάβω | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| έρθαν | ήρθαν | ||
| εσουν | σας | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| εφέκανε | άφησαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’καπατεύτες | (εκαπατεύτες) σκεπάστηκες, καλύφθηκες, κλείστηκες σε κτ | kapatmak | |
| κερία | κεριά | κηρός | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes | |
| παιδί’ | παιδιού | ||
| πεγ̆άδι͜α | βρύσες | ||
| πϊάνει | πιάνει, καταλαμβάνει | ||
| πουθέν | πουθενά | ||
| ταφί | τάφο | ||
| ταφία | τάφοι, το νεκροταφείο | ||
| Τούρκ’ | Τούρκοι | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
