| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Έλα, τ’ άστρα αναμέν’νε και ο φέγγον πα σουμών’ Η εγάπ’ εμουν ο ήλιον ντο φωτάζ’ τον ουρανόν Έναν τέρεμα σ’, πουλί μ’, το βράδον ευτάει πρωίν Ντό γλυκέα ξημερών’ σην εγκάλι͜α σ’ το ζεστόν! Έλα, τ’ άστρα αναμέν’νε και ο φέγγον πα σουμών’ Η εγάπ’ εμουν ο ήλιον ντο φωτάζ’ τον ουρανόν Έναν φίλεμα σ’, πουλί μ’, το καρδόπο μ’ πώς μεθύν’! Εθαρρώ η ψ̌η μ’ θ’ εβγαίν’, σον παράδεισον θ’ εμπαίν’ Έλα, τ’ άστρα αναμέν’νε και ο φέγγον πα σουμών’ Η εγάπ’ εμουν ο ήλιον ντο φωτάζ’ τον ουρανόν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αναμέν’νε | περιμένουν, αναμένουν | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| εθαρρώ | θαρρώ, νομίζω, υποθέτω | ||
| εμουν | μας | ||
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| μεθύν’ | μεθάει | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| σουμών’ | σιμώνει, πλησιάζει | ||
| τέρεμα | βλέμμα | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| φίλεμα | φιλί | ||
| φωτάζ’ | φωτίζει, λάμπει | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αναμέν’νε | περιμένουν, αναμένουν | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| εθαρρώ | θαρρώ, νομίζω, υποθέτω | ||
| εμουν | μας | ||
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| μεθύν’ | μεθάει | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| σουμών’ | σιμώνει, πλησιάζει | ||
| τέρεμα | βλέμμα | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| φίλεμα | φιλί | ||
| φωτάζ’ | φωτίζει, λάμπει | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Φωνητικά: Γιώργος Καραγιάννης / Xάρης Γαλάνης
