Προβολή Τραγουδιού
Άσπρα είν’ τα τσ̌αρχόσ̌κοινα σ’ |
Τα ποντιακά του σήμεραΣτιχουργοί: Παναγιώτης Κοσμίδης
Συνθέτες: Παναγιώτης Κοσμίδης
Καλλιτέχνες: Παναγιώτης Κοσμίδης
Άσπρα είν’ τα τσ̌αρχόσ̌κοινα σ’, μαύρα είναι τ’ ορτάρι͜α σ’ Σε κάθαν έναν παλληκάρ’ ντό παραδί͜εις τα κάλλι͜α σ’; ’Μώ σε, ’μώ σε, νε καμένον, άι! το παραπονεμένον Με τη Χριστού το δάχτυλον είσαι ζωγραφισμένον Σα μὲσα σ’ να τυλίγουμαι, ση ζωναρί’ σ’ τον τόπον Σην κόλφι͜α σ’ έχω μερτικόν, σο κρεβατόπο σ’ τόπον ’Μώ σε, ’μώ σε, νε καμένον, άι! το παραπονεμένον Με τη/του Χριστού το δάχτυλον είσαι ζωγραφισμένον Λελεύω σε, λελεύω σε, να ’ίνουμαι γουρπάνι σ’! Εσύ τισ̌άκ’ και μαξιλάρ’ κι εγώ γεργάν’ απάν’ ι-σ’ ’Μώ σε, ’μώ σε, νε καμένον, άι! το παραπονεμένον Με τη Χριστού το δάχτυλον είσαι ζωγραφισμένον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| γεργάν’ | πάπλωμα | yorgan | |
| γουρπάνι | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| ζωναρί’ | ζώνης | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κάθαν | κάθε | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| κόλφι͜α | η αγκαλιά, ο κόλπος, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, το στήθος της γυναίκας | ||
| κρεβατόπο | κρεβατάκι | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μὲσα | (τα) η μέση | ||
| ’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
| ορτάρι͜α | μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| παραδί͜εις | παραδίνεις, καταδίδεις | ||
| τισ̌άκ’ | στρώμα, κρεβάτι | döşek | |
| τσ̌αρχόσ̌κοινα | κορδόνια τσαρουχιών | ||
| τυλίγουμαι | τυλίγομαι |
