
Στιχουργοί: Βασίλειος Ντιμερτζίδης | Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ο πρόσωπο σ’, αρνί μ’, φωτάζ’, τα κόρφα̤ σ’ σκουντουλίζ’νε Σα πλουμιστά τ’ ομματόπα σ’ δά̤κρα̤ έρ’ταν κι υλίζ’νε Εσύ είσαι το λαλαχ̌άρ’, τη κυρού σ’ το τεκόπον Ν’ επόρ’να και εποίν’να σε εγώ τ’ εμόν τ’ εσ̌όπον Έβγα οξ̌ωκά ας ελέπω σε, αρ’ έμπα απέσ’ και κλείδα Κι αν ερωτά σε η μάνα σ’ πέ’ ατεν «καν’νάν ’κ’ είδα»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατεν | αυτήν | ||
| δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμπα | (προστ.) μπες | ||
| εποίν’να | έκανα, έφτιαχνα | ποιέω-ῶ | |
| επόρ’να | μπορούσα | ||
| έρ’ταν | έρχονται | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| εσ̌όπον | (υποκορ.) ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος | eş + -όπον | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| κλείδα | (προστ.) κλείδωσε κτ με κλειδαριά, κλείσε | ||
| κόρφα̤ | η αγκαλιά, ο κόλπος, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, το στήθος της γυναίκας | ||
| κυρού | πατέρα | ||
| λαλαχ̌άρ’ | χαϊδεμένο, παραχαϊδεμένο | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| πλουμιστά | στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα, πολύχρωμα | pluma | |
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τεκόπον | (υποκορ.) μόνο, ένα, μοναδικό | tek | |
| υλίζ’νε | στραγγίζουν, διυλίζουν, καταστάζουν | ὑλίζω | |
| φωτάζ’ | φωτίζει, λάμπει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατεν | αυτήν | ||
| δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμπα | (προστ.) μπες | ||
| εποίν’να | έκανα, έφτιαχνα | ποιέω-ῶ | |
| επόρ’να | μπορούσα | ||
| έρ’ταν | έρχονται | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| εσ̌όπον | (υποκορ.) ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος | eş + -όπον | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| κλείδα | (προστ.) κλείδωσε κτ με κλειδαριά, κλείσε | ||
| κόρφα̤ | η αγκαλιά, ο κόλπος, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, το στήθος της γυναίκας | ||
| κυρού | πατέρα | ||
| λαλαχ̌άρ’ | χαϊδεμένο, παραχαϊδεμένο | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| πλουμιστά | στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα, πολύχρωμα | pluma | |
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τεκόπον | (υποκορ.) μόνο, ένα, μοναδικό | tek | |
| υλίζ’νε | στραγγίζουν, διυλίζουν, καταστάζουν | ὑλίζω | |
| φωτάζ’ | φωτίζει, λάμπει |

