Το προσφυγόπουλον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θόδωρος Παυλίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Έναν παιδίν σο μεσοστράτ’
είδα οψέ ρουγμένον
Αχτένιστον κι άλουστον
έκλαιεν το καημένον

Ντό έ͜εις, πουλόπο μ’, κι όλο κλαις;
Ματών’νε με τα δά̤κρα̤ σ’
Πέει με και τα παράπονα σ’,
πέει με, ρίζα μ’, τα τέρτα̤ σ’

Τερώ του Πόντου τα ραχ̌ι͜ά,
εκεί όθεν εχάθαν
ο κύρη μ’ σον ξεριζωμόν
εντάμαν με την μάνα μ’

Οπίσ’ εφέκανε εμέν
μικρόν κι ορφανεμένον
Έρημον προσφυγόπουλον
η γούλα μ’ κρεμαμένον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άλουστον	άλουστο
γούλα	λαιμός	gula
δά̤κρα̤	δάκρυα
έ͜εις	έχεις
έκλαιεν	έκλαιγε
εντάμαν	μαζί
εφέκανε	άφησαν
εχάθαν	χάθηκαν
κρεμαμένον	κρεμασμένο/η
μεσοστράτ’	μέση του δρόμου
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
οπίσ’	πίσω
οψέ	χθες
πέει	(προστ.) πες
πουλόπο	πουλάκι
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
ρουγμένον	ριγμένο
τέρτα̤	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τερώ	κοιτώ