Έπαρ’ με, πουλί μ’, σο γιάνι σ’

Έπαρ’ με, πουλί μ’, σο γιάνι σ’
και -ν- ας ’ίνουμαι γουρπάνι σ’
Για τ’ εσέν τ’ εμόν το ψ̌όπον
λύεται άμον κερόπον

Έναν φίλεμαν τ’ εσόν -ι
σο καρδόπο μ’ δί’ νερόν -ι
ντο διψά για τα χ̌ειλόπα σ’,
τα γλυκέα τ’ εγκαλιόπα σ’

Άλλο ’κι ταγιανίζω
εσέν όντες νουνίζω
Άλλο ’κι ταγιανίζω,
καίουμαι και βρουλίζω

Έπαρ’ με, πουλί μ’, σο γιάνι σ’
και -ν- ας ’ίνουμαι γουρπάνι σ’
Για τ’ εσέν τ’ εμόν το ψ̌όπον
λύεται άμον κερόπον [x2]

Σ’ ομματόπα σ’ έ͜εις το φως -ι
κι εγώ είμαι γυρευός -ι
ντ’ αραεύω τη φωτία σ’
μη ριγώ ’ς σ’ αροθυμία σ’

Άλλο ’κι ταγιανίζω
εσέν όντες νουνίζω
Άλλο ’κι ταγιανίζω,
καίουμαι και βρουλίζω

Έπαρ’ με, πουλί μ’, σο γιάνι σ’
και -ν- ας ’ίνουμαι γουρπάνι σ’
Για τ’ εσέν τ’ εμόν το ψ̌όπον
λύεται άμον κερόπον [x4]