Μακρέα είν’ τα μαλλόπα σ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Κουγιουμτζίδης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης

Μακρέα είν’ τα μαλλόπα σ’
σον αέρα ταράγουν
[Κανάρ, γιαρ, αμάν!]
Όντες τερώ σον πρόσωπο σ’
τ’ ομμάτι͜α μ’ χαντυλλι͜άουν
[Κανάρ, γιαρ, αμάν! /Γιαρ, γιαρ, γιαρ αμάν!]

Μακρέα είν’ τα μαλλόπα σ’,
τσ̌οκεύ’νε απάν’ σ’ ωμία σ’
[Κανάρ, γιαρ, αμάν!]
[Και -ν-] Ο πρόσωπο σ’ τραντάφυλλον,
χαϊνέν η καρδία σ’
[Κανάρ, γιαρ, αμάν! /Γιαρ, γιαρ, γιαρ αμάν!]

Για το πόϊ σ’ ντο να λέγω;
Θεά ζωγραφισμέντσα!
[Κανάρ, γιαρ, αμάν!]
[Ωχ! Και -ν- ] Είδαν ατο τ’ ομματόπα μ’
και αμὰν εκατέντσαν
[Κανάρ, γιαρ, αμάν!/Γιαρ, γιαρ, γιαρ αμάν!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αμὰν	αμέσως, ευθύς, μονομιάς	hemen/hemān
απάν’	πάνω
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
είν’	(για πληθ.) είναι
εκατέντσαν	καθάρισαν, ξεπλύθηκαν/ξέπλεναν, ξεθόλωσαν/ξεθολώθηκαν
ζωγραφισμέντσα	ζωγραφισμένη, ζωγραφιστή
μακρέα	(επιθ.) μακριά
μαλλόπα	μαλλάκια
ομμάτι͜α	μάτια
ομματόπα	ματάκια
όντες	όταν
ταράγουν	αναμιγνύονται, ανακατεύονται, μπλέκονται
τερώ	κοιτώ
τραντάφυλλον	τριαντάφυλλο
τσ̌οκεύ’νε	καταπίπτουν, επικάθονται, κλίνουν υπό το βάρος	çökmek
χαϊνέν	σκληρόκαρδο/η, άκαρδο/η	hain/ḫāʾin
χαντυλλι͜άουν	γαργαλιούνται, μτφ. θαμπώνονται
ωμία	ώμοι