Το τραγούδι αυτό ανήκει στα γαμήλια άσματα και είναι χορευτικό, καθώς εκτελείται στον ρυθμό του χορού «κοτσαγγέλι». Το όνομα του χορού παραπέμπει τόσο στην αναγγελία του γάμου όσο και στον ιδιαίτερο τρόπο εκτέλεσής του, με κουτσά βήματα. Το «κοτσαγγέλι» υπήρξε ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς χορούς της Κερασούντας και της ευρύτερης περιοχής της, με πολλά τραγούδια να χορεύονται με την ίδια βασική κίνηση, αλλά σε διαφορετικούς ρυθμούς και ταχύτητες.
Το συγκεκριμένο τραγούδι σηματοδοτούσε την έναρξη του χορού στο γαμήλιο γλέντι, αμέσως μετά το στεφάνωμα, στο σπίτι του γαμπρού. Ο χορός, που χαρακτηρίζεται από τη λιτή και ήρεμη κίνησή του, ξεκινούσε με τον γαμπρό και τη νύφη, ακολουθούμενους από τον κουμπάρο και την κουμπάρα. Στη συνέχεια, εισέρχονταν διαδοχικά στον κύκλο οι γονείς των νεονύμφων και οι στενοί συγγενείς, καθιστώντας τον χορό μια συμβολική παρουσίαση και ένωση των δύο οικογενειών.
Το θέμα του τραγουδιού είναι διαδεδομένο στον ελληνικό χώρο και συνδέεται με το γνωστό μοτίβο του «Αλφαβηταρίου της αγάπης». Τα αλφαβητάρια είναι εκτενή τραγούδια στα οποία κάθε στίχος ξεκινά με ένα γράμμα της αλφαβήτου. Στην κερασουντέικη εκδοχή, οι τραγουδιστές συνήθως έφταναν μέχρι το γράμμα Θ, καθώς μέχρι τότε είχαν ήδη μπει στον χορό όλοι οι συγγενείς, ολοκληρώνοντας έτσι την τελετουργική είσοδο των οικογενειών. Στη συνέχεια, ο κορυφαίος του χορού ξεκινούσε άλλα «κοτσαγγέλια», τα οποία τραγουδιούνταν διαδοχικά.
