.
.
Τέμπη 57+

Τέμπη 57+

Τέμπη 57+
fullscreen
Μη κλαις, μανίτσα μ’, ξάι μη κλαις,
μη κλαις κι εσύ πατέρα μ’
Σουμά σ’ εμέν έν’ ο Χριστόν,
σουμά μ’ κι η Παναΐα

♫

Έτον χ̌ειμωγκονί’ καιρός
και Κούντουρον ο μήνας
κι ατά ’κ’ ελογαρίαζαν
νέ νύχταν, νέ τον κρύον

♫

Παιδία ετοιμάγανε
να πάν’ σα γονι͜ακά τουν
Να πάνε ευρήκ’νε τ’ έταιρους
σον τόπον ντ’ εγεννέθαν

Και άλλα εθέλεσαν να πάν’
σα τόπι͜α ντο σπουδάζ’νε
Σα χ̌είλι͜α είχαν τη χαράν
και το δισάκ’ ση ράχ̌ι͜αν

Έτον χ̌ειμωγκονί’ καιρός
και Κούντουρον ο μήνας
κι ατά ’κ’ ελογαρίαζαν
νέ νύχταν, νέ τον κρύον

Έφτασαν όλια σο σταθμόν
με γέλ’τα και λαλίας
και χαρεμένα έτρεξαν 
κι εξέβανε σο τρένον

Οπίσ’ ατουν ελάγγεψεν
σ’ ένα βαγόν κι ο Χάρον
π’ εσκάλωσεν κι εθέριζεν
αγούρι͜α και κορτσόπα

Αέτσ’ εέντον το κακόν
κι εχ̌αίρουσον ο Χάρον
ντ’ επόρεσεν να κουβαλεί
σον Άδ’ τα νέικα ψ̌ήα

Τα ψ̌ήα έντανε αγγέλ’
ση παραδείσ’ τον τόπον
κι εκεί χορεύ’νε και γελούν
και τραγωδούν εντάμαν

Μη κλαις, μανίτσα μ’, ξάι μη κλαις,
μη κλαις κι εσύ πατέρα μ’
Σουμά σ’ εμέν έν’ ο Χριστόν,
σουμά μ’ κι η Παναΐα

♫

Μη κλαις, μανίτσα μ’, ξάι μη κλαις,
μη κλαις κι εσύ πατέρα μ’
Σουμά σ’ εμέν έν’ ο Χριστός,
σουμά μ’ και η Παναΐα

Μη κλαις, μανίτσα μ’, ξάι μη κλαις,
μη κλαις κι εσύ πατέρα μ’
Σουμά σ’ εμέν έν’ ο Χριστός,
σουμά μ’ και η Παναΐα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αγγέλ’(ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου
αγούρι͜ααγόρια νέα
αέτσ’έτσι
ατάαυτά
ατουντους
γέλ’ταγέλια
γονι͜ακάγονείς
εγεννέθανγεννήθηκαν
εέντονέγινε
εθέλεσανθέλησαν
ελάγγεψενπήδηξε लङ्घ (laṅgh)
ελογαρίαζανλογάριαζαν, υπολόγιζαν
έν’είναι
εντάμανμαζί
έντανεέγιναν
εξέβανεβγήκαν
επόρεσενμπόρεσε
εσκάλωσενξεκίνησε, άρχισε, εκκίνησε ένα έργο/δουλειά
έταιρουςσυντρόφους, συνοδοιπόρους
ετοιμάγανεετοιμάστηκαν
έτονήταν
ευρήκ’νεβρίσκουν
εχ̌αίρουσονχαιρόταν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κορτσόπακοριτσάκια
ΚούντουρονΦεβρουάριος
λαλίαςλαλιές, φωνές, (γεν. ενικού) φωνής
μήνας(τα) μήνες
νέούτε ne
νέικανεαρά, νεανικά
ξάικαθόλου
όλιαόλα
οπίσ’πίσω
παιδίαπαιδιά
ΠαναΐαΠαναγιά
παραδείσ’παραδείσου
ράχ̌ι͜ανράχη, πλάτη
σουμάκοντά
τόπι͜ατόποι, μέρη
τουντους
τραγωδούντραγουδάνε
χ̌ειμωγκονί’(γεν.) χειμώνα
χαρεμέναχαρούμενα
χορεύ’νεχορεύουν
ψ̌ήαψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αγγέλ’(ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου
αγούρι͜ααγόρια νέα
αέτσ’έτσι
ατάαυτά
ατουντους
γέλ’ταγέλια
γονι͜ακάγονείς
εγεννέθανγεννήθηκαν
εέντονέγινε
εθέλεσανθέλησαν
ελάγγεψενπήδηξε लङ्घ (laṅgh)
ελογαρίαζανλογάριαζαν, υπολόγιζαν
έν’είναι
εντάμανμαζί
έντανεέγιναν
εξέβανεβγήκαν
επόρεσενμπόρεσε
εσκάλωσενξεκίνησε, άρχισε, εκκίνησε ένα έργο/δουλειά
έταιρουςσυντρόφους, συνοδοιπόρους
ετοιμάγανεετοιμάστηκαν
έτονήταν
ευρήκ’νεβρίσκουν
εχ̌αίρουσονχαιρόταν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κορτσόπακοριτσάκια
ΚούντουρονΦεβρουάριος
λαλίαςλαλιές, φωνές, (γεν. ενικού) φωνής
μήνας(τα) μήνες
νέούτε ne
νέικανεαρά, νεανικά
ξάικαθόλου
όλιαόλα
οπίσ’πίσω
παιδίαπαιδιά
ΠαναΐαΠαναγιά
παραδείσ’παραδείσου
ράχ̌ι͜ανράχη, πλάτη
σουμάκοντά
τόπι͜ατόποι, μέρη
τουντους
τραγωδούντραγουδάνε
χ̌ειμωγκονί’(γεν.) χειμώνα
χαρεμέναχαρούμενα
χορεύ’νεχορεύουν
ψ̌ήαψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
Τέμπη 57+
Σημειώσεις
Απαγγελία: Γιώργος Μιχαηλίδης

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost