Θεσσαλονίκη και περίχωρα

Το Σαλονίκ’, το Σαλονίκ’,
ντ’ έμορφον πολιτείαν!
Με τα σοχάκα τ’ έμορφα
και με την παραλίαν

Κάθε βράδυ πορπατώ,
πίν’ ατα και τραγουδώ
Πάω ση Σταυρούπολην,
ελέπω την Βασιλικήν

Κι απ’ εκεί σον Λευκό Πύργον,
ύστερα ση Καλαμαριάν
Έχω έναν τρανόν σεβντάν
με την Σουμέλαν

Κορτσόπα αδά, κορτσόπα εκεί
σ’ όλι͜α τα συνοικίας
Με τα φουστάνι͜α τα κοντά
ζαντύν’νε τα καρδίας

Και ο φουκαράς εγώ
κυνηγώ την Μαριγώ -ν
Μίαν άν’ και μίαν κα’,
ντό θα ’φτάω, βρε παιδιά;

Απάν’ ση Νεάπολην
ελέπω την Ελένην
Και αφκά σο Μαλαμάκι
έχω και το Μαρικάκι

Σο Σαλονίκ’, σο Σαλονίκ’
και γύρω σα χωρία
βραδιάζω, ξημερώνομαι
σ’ όλι͜α τα καφενεία

Μια βδομάδα πάω ση Σκύδραν
κι ύστερα σην Έδεσσαν
Κλώσκουμαι ση Βέροιαν
κι απ’ εκεί σην Νάουσαν

Σο Γιδά, σην Κατερίνην
κι απ’ εκεί σο Λαγκαδά
Λάσκουμαι όλι͜α τα τόπι͜α
και περάν’ ατα καλά