.
.
Ομεύω κι ονειρεύκουμαι, θυμούμαι και πορεύω

Και ούλα̤ τα τριαντάφυλλα

Στιχουργοί
Συνθέτες
Και ούλα̤ τα τριαντάφυλλα
Στιχουργοί
Συνθέτες
fullscreen
Ούλα̤ τα τριαντάφυλλα
απέσ’ σην καρδά̤ σ’ κείνταν
Ατά πη θα μυρίσ̌κεται,
τα χρόνα̤ τ’ ’κι τελείνταν

Η φοτά σ’ κοσ̌κινίεται
άμον θάλασσας κύμαν
Τ’ άσπρον την ψ̌η σ’ εζέλεψα,
πασ̌κείμ’ ντ’ εποίκα κρίμαν;

Ο ήλεν κρούει σο πρόσωπο σ’,
ο φέγγον σο κρεβάτι σ’
Εσύ -ν- ισ̌μάρ’ εποίν’νες με
με το ζεβρέν τ’ ομμάτι σ’

Λαλώ, λαλώ και ’κι λαλείς,
να κόπεται η λαλία σ’
Ας σον Θεό σ’ να ’βρήκ’ς ατο
ας σην περηφανεία σ’
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
ατάαυτά
’βρήκ’ς(ευρήκ’ς) βρίσκεις
εζέλεψαζήλεψα
εποίκαέκανα, έφτιαξα ποιέω-ῶ
εποίν’νεςέκανες, έφτιαχνες ποιέω-ῶ
ζεβρέναριστερό
ήλενήλιος/ήλιο
ισ̌μάρ’νεύμα, νόημα işmar/նշմար
καρδά̤καρδιά
κείντανκείτονται, ξαπλώνουν
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κόπεταικόβεται
κοσ̌κινίεταικοσκινίζεται, κουνιέται σαν κόσκινο κόσκινον
κρούειχτυπάει κρούω
λαλείςβγάζεις λαλιά, καλείς, αποκαλείς, προσκαλείς, οδηγείς
λαλίαλαλιά, φωνή
λαλώβγάζω λαλιά, καλώ, αποκαλώ, προσκαλώ, οδηγώ
μυρίσ̌κεταιμυρίζει κτ, , οσφραίνεται
ομμάτιμάτι ὀμμάτιον
ούλα̤όλα
πασ̌κείμ’μήπως, μήπως (και) πᾶς καί ἔνι
πηπου
τελείνταν(αμτβ.) τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν
φέγγονφεγγάρι
φοτάμέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά futa
χρόνα̤χρόνια
ψ̌ηψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
ατάαυτά
’βρήκ’ς(ευρήκ’ς) βρίσκεις
εζέλεψαζήλεψα
εποίκαέκανα, έφτιαξα ποιέω-ῶ
εποίν’νεςέκανες, έφτιαχνες ποιέω-ῶ
ζεβρέναριστερό
ήλενήλιος/ήλιο
ισ̌μάρ’νεύμα, νόημα işmar/նշմար
καρδά̤καρδιά
κείντανκείτονται, ξαπλώνουν
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κόπεταικόβεται
κοσ̌κινίεταικοσκινίζεται, κουνιέται σαν κόσκινο κόσκινον
κρούειχτυπάει κρούω
λαλείςβγάζεις λαλιά, καλείς, αποκαλείς, προσκαλείς, οδηγείς
λαλίαλαλιά, φωνή
λαλώβγάζω λαλιά, καλώ, αποκαλώ, προσκαλώ, οδηγώ
μυρίσ̌κεταιμυρίζει κτ, , οσφραίνεται
ομμάτιμάτι ὀμμάτιον
ούλα̤όλα
πασ̌κείμ’μήπως, μήπως (και) πᾶς καί ἔνι
πηπου
τελείνταν(αμτβ.) τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν
φέγγονφεγγάρι
φοτάμέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά futa
χρόνα̤χρόνια
ψ̌ηψυχή
Και ούλα̤ τα τριαντάφυλλα

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr