.
.
Σεβντάν έχω σο καρδόπο μ’/Δίστιχα της ξενιτειάς

Σεβντάν έχω σο καρδόπο μ’

Στιχουργοί
Συνθέτες
Σεβντάν έχω σο καρδόπο μ’
Στιχουργοί
Συνθέτες
fullscreen
Σεβτάν έχω σο καρδόπο μ’,
ποδεδίζω σας, φίλοι!
Υπομονήν για δότε με 
άι! θα λαγγεύ’ τ’ αχούλι μ’

Η δείσα εφέκεν το Γουλάτ,
εκάτσεν σα Καμένα¹
Αρνόπο μ’, άφ’ς τα κυρουκά σ’
και -ν- έλα μετ’ εμένα

Ποίον ποτάμ’ εθόλωσεν
και ποίον ’κ’ εκατέντσεν;
Ποίον έμορφον κορτσόπον
παλληκάρι͜α ’κ’ εκλαίντσεν;
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αρνόποαρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
άφ’ς(προστ.) άφησε
αχούλιμυαλό akıl/ʿaḳl
Γουλάττο όρος Θήχυς στον Πόντο
δείσαομίχλη δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά
δότε(προστ.) δώστε
εθόλωσενθόλωσε
εκατέντσενκαθάρισε, ξεπλύθηκε/ξέπλυνε, ξεθόλωσε/ξεθολώθηκε κατανίζω
εκάτσενκάθισε
εκλαίντσενστενοχώρησε, έκανε κπ να κλάψει
έμορφονόμορφο
εφέκενάφησε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
Καμέναπεριοχή κοντά στην Παναγία Σουμελά
καρδόποκαρδούλα
κορτσόπονκοριτσάκι
κυρουκάγονείς
λαγγεύ’πηδάω/ει लङ्घ (laṅgh)
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ποδεδίζω(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποτάμ’ποτάμι
σεβτάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αρνόποαρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
άφ’ς(προστ.) άφησε
αχούλιμυαλό akıl/ʿaḳl
Γουλάττο όρος Θήχυς στον Πόντο
δείσαομίχλη δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά
δότε(προστ.) δώστε
εθόλωσενθόλωσε
εκατέντσενκαθάρισε, ξεπλύθηκε/ξέπλυνε, ξεθόλωσε/ξεθολώθηκε κατανίζω
εκάτσενκάθισε
εκλαίντσενστενοχώρησε, έκανε κπ να κλάψει
έμορφονόμορφο
εφέκενάφησε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
Καμέναπεριοχή κοντά στην Παναγία Σουμελά
καρδόποκαρδούλα
κορτσόπονκοριτσάκι
κυρουκάγονείς
λαγγεύ’πηδάω/ει लङ्घ (laṅgh)
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ποδεδίζω(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποτάμ’ποτάμι
σεβτάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
Σεβντάν έχω σο καρδόπο μ’
Σημειώσεις
¹ Ορεινή περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στη Χαντζούκα (τοποθεσία Παναγίας Σουμελά) και το Μετζίτ’ (βοσκότοπος της Κρώμνης). Για την ονομασία «Καμένα» υπάρχουν μόνο στοιχεία από την παράδοση. Λέγεται πως, κάποτε, αλλόθρησκοι πήγαν να ληστέψουν το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. Οι ληστές, ανάμεσα στα άλλα, θέλησαν να πάρουν και το Εικόνισμα, να το κομματιάσουν, για να πάρει ο καθένας από ένα κομμάτι. Με το πρώτο όμως χτύπημά τους το Εικόνισμα έβαλε φωτιά, θανατώθηκαν οι ιερόσυλοι και κάηκε ο τόπος. Έτσι, ονομάστηκε από τότε Καμένα, και δε βλάστησε η περιοχή ποτέ ύστερα από το γεγονός αυτό. Η ερημιά του χώρου αυτού προκαλεί δέος. Κυκλοφορούν εκεί διάφορα αγρίμια και προπαντός λύκοι, γεγονός που έχει αποτυπωθεί από την ποντιακή μούσα στο παραπάνω δίστιχο.

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr