| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Ν’ αηλί που ξενιτεύκεται, ν’ αηλί που ξενιτεύει Ν’ αηλί που αποχωρίεται κι αν θέλτς ας βασιλεύει Τη ξενιτείας τα νερά θολά και ματωμένα Που επορεί και πίν’ α̤τα ας έρ’ται μετ’ εμένα Η ξενιτει͜ά κι ο θάνατον, τα δύο έναν είναι Εζύασα κι ετέρεσα, η ξενιτει͜ά βαρύν έν’ Ανάθεμα και τα μακρά και τα πιδεβασέας Ατά πα -ν- εγροικούν ατο ντο είμαι ξενιτέας
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αποχωρίεται | αποχωρίζεται | ||
| ατά | αυτά | ||
| εγροικούν | καταλαβαίνουν | ||
| εζύασα | ζύγισα | ||
| έν’ | είναι | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ετέρεσα | κοίταξα | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| θέλτς | θέλεις | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξενιτέας | ξενιτεμένος | ||
| ξενιτεύκεται | ξενιτεύεται | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πιδεβασέας | απομακρύνσεις, αποχωρισμοί | από + δι͜αβασέα | |
| πίν’ | πίνω/ει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αποχωρίεται | αποχωρίζεται | ||
| ατά | αυτά | ||
| εγροικούν | καταλαβαίνουν | ||
| εζύασα | ζύγισα | ||
| έν’ | είναι | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ετέρεσα | κοίταξα | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| θέλτς | θέλεις | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξενιτέας | ξενιτεμένος | ||
| ξενιτεύκεται | ξενιτεύεται | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πιδεβασέας | απομακρύνσεις, αποχωρισμοί | από + δι͜αβασέα | |
| πίν’ | πίνω/ει |
