Ο σεβνταλής

Σεβνταλή γεράν έχω
γιατρικά ’κι αλείφκουμαι [όι, όι, όι, όι]
Φίλω και κλαινίζω σε
με τα δά̤κρυ͜α σ’ νίφκουμαι

Αχ! Βαχ! Κορτσόπον,
έφαες το καρδόπο μ’
Έφαες το καρδόπο μ’
θα βάλτς με σο ταφόπο μ’

Σεβνταλίν παιδίν είμαι
μη κατηγοράτε με -ν [όι, όι, όι, όι]
Το καρδόπο μ’ κα̤ίεται
να παρηγοράτε με

Αχ! Βαχ! Κορτσόπον,
έφαες το καρδόπο μ’
Έφαες το καρδόπο μ’
θα βάλτς με σο ταφόπο μ’

Σεβνταλής παιδάς είμαι,
η σεβντά μ’ τρανόν πελιάν [όι, όι, όι, όι]
Αν ’κ’ ευρήκω το πουλί μ’
όλα̤ είναι νεφιλά̤ν

Αχ! Βαχ! Κορτσόπον,
έφαες το καρδόπο μ’
Έφαες το καρδόπο μ’
θα βάλτς με σο ταφόπο μ’