Εξέρτς ντο έν’ χ̌ειμωγκονί’

Εξέρτς ντο έν’ χ̌ειμωγκονί’,
αρνί μ’, να βρέχ̌’ απάν’ ι-σ’;
το χ̌ι͜όν’ να τοπλαεύκεται
αρνόπο μ’, σο κιφάλι σ’;

Άτσ̌απα γιατί
να είμες κακοί,
αφού αδά σον κόσμον
όλ’ είμες μουσαφίρ’;

Εξέρτς ντο έν’ να καίεσαι
και ν’ αραεύ’ς εβόραν;
το καρδόπο σ’ να λύεται
και να γελά η χώρα; -ν

Άτσ̌απα γιατί
να είμες κακοί,
αφού αδά σον κόσμον
όλ’ είμες μουσαφίρ’;’

Εξέρτς ντο έν’ σην καρδία σ’
να έ͜εις έναν γεράν -ι
και να μη γράφτ’ την καμονή σ’
τη κοσμί’ η μελάνη;

Άτσ̌απα γιατί
να είμες κακοί,
αφού αδά σον κόσμον
όλ’ είμες μουσαφίρ’;