.
.
Τη θάλασσας το νερόν/Το τρένον ντο πάει σην ξενιτείαν

Το τρένον ντο πάει σην ξενιτείαν

Στιχουργοί
Συνθέτες
Το τρένον ντο πάει σην ξενιτείαν
Στιχουργοί
Συνθέτες
fullscreen
Απέσ’ σο τρένον κάθουμαι
ντο πάει σην ξενιτεία
[Και] Κλαίγω με μαύρα δακρόπα
χωρίς παρηγορία

Αρνί μ’, θ’ αποχωρίγουμαι
με τα δύο καρδίας
[Και] Τον κόσμον δάκρυ͜α ’γόμωσα
και τον σταθμό λαλίας

Σην ξενιτά̤ν αχπάσκουμαι
πολλά λογιών νουνίζω
Και πώς θ’ αποχωρίγουμες;
Ατσ̌άπς θα ταγιανίζω;
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
απέσ’μέσα
αποχωρίγουμαιαποχωρίζομαι
αποχωρίγουμεςαποχωριζόμαστε
ατσ̌άπςάραγε, αναρωτιέμαι acaba/ʿacebā
αχπάσκουμαιαναχωρώ, φεύγω, κινώ για
’γόμωσα(εγόμωσα) γέμισα
δακρόπα(υποκορ.) δάκρυα
καρδίας(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
λαλίαςλαλιές, φωνές, (γεν. ενικού) φωνής
νουνίζωσκέφτομαι
ξενιτά̤νξενιτειά
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ταγιανίζωαντέχω, βαστάω, υπομένω dayanmak
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
απέσ’μέσα
αποχωρίγουμαιαποχωρίζομαι
αποχωρίγουμεςαποχωριζόμαστε
ατσ̌άπςάραγε, αναρωτιέμαι acaba/ʿacebā
αχπάσκουμαιαναχωρώ, φεύγω, κινώ για
’γόμωσα(εγόμωσα) γέμισα
δακρόπα(υποκορ.) δάκρυα
καρδίας(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
λαλίαςλαλιές, φωνές, (γεν. ενικού) φωνής
νουνίζωσκέφτομαι
ξενιτά̤νξενιτειά
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ταγιανίζωαντέχω, βαστάω, υπομένω dayanmak
Το τρένον ντο πάει σην ξενιτείαν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr