.
.
Τη μάνας η εγάπ’/Να έτον τ’ εμόν η σεβντά

Να έτον τ’ εμόν η σεβντά

Στιχουργοί
Συνθέτες
Στιχουργοί
Συνθέτες
fullscreen
Ας ση σεβντάν επίασεν
απέσ’ σο ψ̌όπο μ’ βρούλαν
Πιάν’ με το παράπονον
και γομούται η γούλα μ’

Μικρόν έμ’νε και ’κ’ έξερα
ντόσιλεα αγαπούνε
Ασ’ έναν αΐκον σεβντάν
εγώ ’κι θ’ εκομπούμ’νε

Να έτον τ’ εμόν η σεβντά
αέτσ’ άμον ντ’ εθέλ’να
Καν’νάν ’κι θα ερώτανα
κι ατέν αμὰν θ’ επαίρ’να

Εγώ και τ’ εμόν η σεβντά
είμες σ’ έναν μερέαν
Θα τερούμε και χτίζουμε
σ’ εμάς κερέ φωλέαν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αέτσ’έτσι
αΐκοντέτοιο/α
αμὰναμέσως, ευθύς, μονομιάς hemen/hemān
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
ασ’από
ατέναυτήν
βρούλανφλόγα brûler
γομούταιγεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει
γούλαλαιμός gula
εθέλ’ναήθελα
είμεςείμαστε
εκομπούμ’νεξεγελιόμουν, ήμουν εξαπατημένος, μτφ. σαγηνευόμουν κομβόω
έμ’νεήμουν
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έξεραήξερα
επαίρ’ναέπαιρνα
επίασενπιάστηκε
ερώταναρωτούσα
έτονήταν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καν’νάνκανέναν
κερέταιριαστός/ή/ό göre
’κιδεν οὐκί<οὐχί
μερέανμεριά
ντόσιλεατί λογής;
πιάν’πιάνει
σεβντάαγάπη, έρωτας sevda/sevdā
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
τερούμεκοιτάμε
φωλέανφωλιά
ψ̌όποψυχούλα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αέτσ’έτσι
αΐκοντέτοιο/α
αμὰναμέσως, ευθύς, μονομιάς hemen/hemān
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
ασ’από
ατέναυτήν
βρούλανφλόγα brûler
γομούταιγεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει
γούλαλαιμός gula
εθέλ’ναήθελα
είμεςείμαστε
εκομπούμ’νεξεγελιόμουν, ήμουν εξαπατημένος, μτφ. σαγηνευόμουν κομβόω
έμ’νεήμουν
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έξεραήξερα
επαίρ’ναέπαιρνα
επίασενπιάστηκε
ερώταναρωτούσα
έτονήταν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καν’νάνκανέναν
κερέταιριαστός/ή/ό göre
’κιδεν οὐκί<οὐχί
μερέανμεριά
ντόσιλεατί λογής;
πιάν’πιάνει
σεβντάαγάπη, έρωτας sevda/sevdā
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
τερούμεκοιτάμε
φωλέανφωλιά
ψ̌όποψυχούλα

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr